ترجمه المراجعات : گفت و شنودهای مذهبی حق جو و حق شناس صفحه 282

حق شناس

1- توضیحی بر «عُدول صحابه» از بعضی «نُصوص»

1- شرح حال و تاریخ زندگی بسیاری از صحابه نشان می دهد که آنها «متعبّد به نصّ» بوده اند امّا آن نُصوصی که مخصوص «مسائل تعبّدی» و مختصّ به «شئون اُخروی» باشد همانند نصّ بر روزه ماه رمضان، رو به قبله بودن هنگام نماز، تعداد نمازهای واجب یومیّه، عدد رکعتهای هرکدام، کیفیّت انجام آنها، نصّ بر اینکه طواف اطراف خانه خدا هفت شوط است... و امثال اینها که مخصوص منابع اُخروی و جهان دیگر است.

امّا آنچه متعلّق به «سیاست» بود همچون «حکومت» و «امارت» جایی را به شخص معیّنی سپردن، تدبیر امور «دولت»، پایه ریزی شئون «مملکت» و تجهیز «سپاه»، ... در این موارد، متعبّد به آن نبودند و التزام به نصوص آن را در جمیع احوال، و عمل به مقتضای آن را لازم نمی دانستند، بلکه برای خود نیز محلّ «بحث و گفتگو» و مجال برای «نظر