ترجمه المراجعات : گفت و شنودهای مذهبی حق جو و حق شناس صفحه 360

2- تقدّم «شیعه» در تدوین علوم، از همان زمان صحابه

برای خود نمی بینند و دیگری را به جای آنان هرگز نمی پذیرند.

بر همین منوال، «گذشتگان صالح شیعه» گذرانده اند. آنها از زمان «امام امیرمؤمنان، امام حسن، امام حسین و امامان نه گانه از نسل امام حسین (علیهم السَّلام)» ... تا هم اکنون و این عصر، زندگی خویش را بدینگونه سپری نموده اند.

از هرکدام از «ائمّه علیه السلام» عدّه فراوانی از «ثِقات» و «حُفّاظ شیعه»، اصول و فروع مذهب خود را فرا گرفته اند. از این جمعیّت، تعداد آنها که اهل «وَرَع»، «ضَبط» و «اِتقان» هستند بیش از «حدِّ تواتُر» است؛ و اینان برای کسانی که باقی مانده اند طبق «تواترِ قطعی» مطالب را نقل نموده اند؛ این نسل نیز برای کسانی که پس از آن می زیسته اند همینگونه

نقل کرده است؛ همچنان هر نسلی برای نسل بعد از خود، ... تا به ما رسیده که همچون خورشید هنگام ظهر- که پرده و حجابی بر آن نیست- می درخشد.

بنابراین، «ما، هم اکنون در فروع و اصول بر همانیم که ائمّه آل رسول (علیهم السَّلام) بر آن بودند.»

این «مذهب» را با تمام ریزه کاریهایش، تمام پدران ما برای ما از همه پدرانشان نقل نموده اند و آنها همه از جمیع نیاکانشان؛ این وضع همچنان در تمام نسلها... تا زمان «امام عسکری، امام هادی، امام جواد، امام رضا، امام کاظم، امام صادق، امام باقر، امام سجاد، امام حسین، امام حسن و امیرمؤمنان (علیهم السَّلام) یکنواخت به پیش می رود.