ترجمه المراجعات : گفت و شنودهای مذهبی حق جو و حق شناس صفحه 91

حق شناس

1- درستی سَند این حدیث

1- در صحّت حدیث مزبور همین تو را بس که این حدیث از طریق افراد موثّق اهل تسنّن، وارد شده است، از طریق همان افرادی که نویسندگان «صحاح ستّه» با کمال آرامش به آنها احتجاج می کنند و به روایاتشان استدلال می نمایند. «احمد بن حنبل» در «مُسنَد» این حدیث را از «اسود بن عامر»، از «شریک»، از «اعمش»، از «منهال»، از «عباد بن عبدالله اسدی» به طور مرفوع از «علی علیه السلام» نقل نموده است.(1) هر کدام از افراد سلسله این «سند» از نظر مخالف، «حجّت» است، و همه بدون گفتگو از رجال «کتب صحاح» می باشند. و «قیسرانی» آنان را در

*****

1- مسند (احمد بن حنبل) ج2 ص165 ح883 (با سند حسن) و ج2 ص352 ح1371 (با سند صحیح) ط دار المعارف مصر.