دیدگاههای دو خلیفه صفحه 315

در جنگ تبوک پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، معاویه و عمروعاص را دید که با هم راه می روند و گفتگو می کنند، فرمود: هنگامی که آن دو را با هم دیدید از همدیگر جدا کنید، آندو هرگز بر خیر و نیکی با هم اجتماع نمی کنند.(51)

حسن بصری گفت: چهار خصلت در معاویه وجود دارد که اگر در او فقط یکی از آنها وجود داشت او را در آتش باقی می گذاشت بدون مشورت، سفیهان را بر این امت به کار گماشت در حالیکه باقی مانده ی اصحاب و صاحبان فضیلت در این امّت وجود داشتند.

دوم:

جانشین نمودن فرزند مستِ شراب خواری که ابریشم می پوشید و طنبور می نواخت.

سوم: ادعا کردن برادری زیاد با خود.

چهارم: کشتن حُجر بن عدی و اصحاب او، وای بر او از حجر و اصحاب او، وای بر او از حجر و اصحاب او.(52)

حضرت علی (علیه السلام) فرمود: برای هر امّتی آفتی است و آفت این امّت بنی امیّه هستند.(53)

پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: خداوندا راکب و قائد و سائق (ابوسفیان و معاویه و عتبه) را لعنت کن.(54)

با آنکه بنی امیّه مبغوض ترین خلایق برای خداوند تعالی و رسول او (صلی الله علیه وآله وسلم) و اصحاب بودند، در زمان ابوبکر و عمر و عثمان نزدیکترین افراد به خلیفه شدند! و عمر، معاویه را به وصف مُصلح توصیف کرد!(55)

پی نوشتها