دیدگاههای دو خلیفه صفحه 410

چرا یهودیان رومیان و اهل عراق را دوست نداشتند؟

می گویند یهودیانی که در جزیره العرب سکونت کردند، در سه قبیله ی بزرگِ قینقاع و قریظه و نضیر، متشکّل شدند که بعد از پیروزی رومیان بر آنها، از فلسطین به حجاز فرار کرده بودند. این یهودیان، از مسیحیانِ نجران، در قضیه ی اصحاب اخدود، به شدت انتقام گرفتند. لذا مسیحیان شام به ناچار با عربهای یثرب متفق شدند تا از آن یهودیان انتقام گیرند.

از آنجائی که یهودیان در قلعه های خود حمایت می شدند، توافق کردند آنها را بیرون از قلعه هایشان غافلگیر کنند. و عملا چنین شد و مسیحیان از یهودیان به بدترین وجهی انتقام گرفتند. آنگاه غنائم بین عربهای یثرب و عربهای شام تقسیم شد.

پس یهودیان به سلاح کشنده ی خود یعنی همان سلاح فتنه روی آوردند، و بین اوس و خزرج اختلاف انداختند که به صورت جنگ بغاث نمودار گردید. آنگاه یهودیان از عربهای یثرب به بدترین شکل انتقام گرفتند!

از طرفی چون، انصار، در کنار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بر ضد بنی قینقاع و بنی قریظه و خیبر ایستادند و قدرت یهودیان جزیره العرب را درهم کوبیدند، یهودیان بر اهالی مدینه ی منوره کینه گرفتند، و رابطه ی خود را با کفار قریش مستحکم کردند که در رأس همه ی آنها ابوسفیان و معاویه بودند.

یهودیان در قریش گمشده ی خود را یافتند، لذا برای بدست آوردن دو هدف تلاش کردند که اولین آنها حمایت از قریش و بنی امیه و دومین آنها درهم کوبیدن بنی هاشم و انصار بود. و در عمل، کعب با پیشنهاد کردن معاویه برای خلافت و حمایت از او با احادیث دروغین و

منحصر کردن خلافت در قریش و دور کردن انصار و بنی هاشم از خلافت، به این دو مطلب اشاره کرد.

همین زمینه سازی مناسب کمک کرد تا بنی هاشم و انصار در مواقع متعددی به قتل برسند، که از جمله ی آنها کربلا و حرّه را نام می بریم.

ما در این کتاب به اثبات رساندیم که حدیث دوازده خلیفه را که در شأن اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بیان شده است، کعب به نفع خلفا تحریف و معاویه را در آن داخل کرد.

بنابراین یهودیان، بنی هاشم و انصار را به قانون شرع از خلافت دور کردند، در همان حال کعب و دیگران احادیث دروغین را برای جلب عمر در مدح و ستایش از او وضع کردند، پس از آن معاویه را مدح و از علی (علیه السلام) که بزرگِ یهودیان، حارث بن ابی زینب را کشت و مرحب را مغلوب و خیبر را فتح کرد، بدگوئی کردند!