اسلام همان اسلام است صفحه 20

و هم چنان که تاریخ نگاران نگارش کرده اند پیامبر نیز دو بار میان مسلمانان پیوند برادری ایجاد کرد . یک بار در مکّه و بارِ دیگر در مدینه . رسول خدا در مدینه بین مهاجران و انصار برادری برقرار کرد . در نتیجه هر یک از مهاجران با یکی از انصار برادر شدند و این به روشنی گویای آن است که یکی از وظایف نظام تعدد آرا و احزاب آزاد, که رمزِ پیشرفت و شکوفایی یک ملّت است؛ همانا حفظِ شؤونِ برادری در میان یکایک آن ملت و نیز پاس داشتن حقوق برادری در تعاملِ آنان با یکدیگر است . هم چنان که انصار و مهاجران نیز

این شؤون و حقوق را حفظ و رعایت می کردند . درست عکس آنچه امروزه در بینِ گروه های اسلامی مشاهده می شود . این ها همدیگر را ضایع می کنند و به هیچ وجه به اصول اولیه تعدّد آرا و احزاب, که اسلام برای آنان ترسیم نموده پای بند نیستند, لذا زمانی که با یکدیگر در ستیزند نمی توانند از اسلام دم زده, و یا خود را به مسلمانان نسبت دهند, چرا که با این سوء نیت و بد رفتاریِ خود, چیزی جز بدنامی نصیب اسلام و مسلمانان نمی کنند, در حقیقت آنان با رفتار ناپسند خود, برادری اسلامی را که آیین اسلام بر مسلمانان واجب کرده است, زیر پا گذاشته اند .

باری, مفهوم برادری اسلامی, همان رفتاری است که انصار با برادرانِ مهاجر خویش داشتند, خانه به آنان دادند و آن ها را مهمان خود نمودند, و همه نیازمندی های اولیه زندگی را در اختیار و دسترس مهاجرین قرار دادند؛ و آنان را در کسب و کار و تجارت, کشت و زراعت, و حرفه و صنعت و غیره سهیم نمودند .

امروز کمترین حدّ پای بندی به همبستگی اسلامی این است که : چنانچه مسلمانی از هر نقطه جهان, به کشوری اسلامی مسافرت کرد و در آنجا ساکن شد؛ مسلمانان آن سامان با او به گونه ای رفتار و برخورد نمایند که با همدیگر رفتار و برخورد می کنند .

آزادی های جامعه مسلمان

در باب آزادی های اسلامی نیز, مسلمانان همین وضعیّت را داشتند یعنی در هر شهر و یا کشور اسلامی که وارد می شدند در همه زمینه ها به جز محرمات, که تعداد آن ها بسیار اندک بود, آزادی کامل داشتند . به طوری

که قرآن کریم نیز به این مسئله اشاره نموده می فرماید : (الذین یتبعون الرسول النبّی الأمّی الذی یجدونه مکتوباً عندهم فی التورایه و الإنجیل یأمرهم بالمعروف و ینهیهم عن المنکر, و یحل لهم الطیبات و یحرّم علیهم الخبائث و یضع عنهم اصرهم و الأغلال التی کانت علیهم)5و مراد از إصرا در آیه شریفه همان بار سنگینی است که فرد به سبب عادات و آداب و رسومِ نادرستِ رایج در جامعه متحمل می شود . همین طور که مراد از أغلال همان قوانین دست و پاگیری است که انسان را در بند کرده و او را از رهایی, آزادی و پیشرفت باز می دارد .

آری, مسلمانان در زمینه هایی همچون امتِ واحده, اخوّت دینی و آزادی های اسلامی, بر اساس دستورات اسلام عمل می نمودند؛ اما امروزه می بینم به طور کامل بر خلاف گذشته عمل می کنند . از این رو به جای این که امتی واحده باشند, ملت هایی از هم گسسته اند و به جای این که همچون برادرانی به همیاری یکدیگر بشتابند, چونان دشمنانِ خونی یکدیگرند و قوانین خود نوشته, دست و پایشان را بسته و مانع آزادی شان شده و به دنبال آن کارها, دشوار و پیچیده گشته است و به اجازه دولت و پرداخت هزینه و مالیات و هزار و یک چیز دیگر از این قبیل بستگی دارد . تا جائی که بیشتر آزادی ها مانند آزادی کار و سفر, آزادی اندیشه و قلم, آزادی بیان و عقیده و دیگر آزادی های اسلامی از مسلمانان گرفته شده است .

پی نوشتها