شیعه پاسخ می گوید صفحه 117

گروه دوّم کسانی بودند که در برابر گرفتن پول های کلان به وضع حدیث به نفع معاویه و بنی امیّه و ذمّ امیرمؤمنان علی(علیه السلام) پرداختند . از جمله «سمره بن جندب» بود که مبلغ چهارصد هزار درهم از معاویه گرفت و این حدیث را در ذمّ علی(علیه السلام)و مدح قاتل او وضع کرد و گفت آیه شریفه (وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاهِ اللهِ . . . )(2)درباره عبدالرحمان بن ملجم قاتل علی(علیه السلام) نازل شده و آیه شریفه (وَمِنَ النَّاسِ مَنْ

یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا . . . )(3) درباره علی(علیه السلام) . (4)نعوذ بالله من هذه الأکاذیب .

بنابراین جای تعجّب نیست که برای مخالفت با علی(علیه السلام) روایاتی درباره شستن پاها در وضو جعل کرده باشند .

1 . صحیح مسلم ، جلد 7 ، صفحه 120 .
2 . سوره بقره ، آیه 207 .
3 . سوره بقره ، آیه 204 .
4 . ابن ابی الحدید معتزلی ، طبق نقل منتهی المقال ، شرح حال «سمره» .

مسح بر کفش ها در ترازوی عقل و شرع ! !

همان گونه که در سابق نیز اشاره شد آنها که اصرار بر نفی مسأله مسح پاها در وضو دارند و شستن را واجب می دانند ، در عین حال اجازه می دهند که به هنگام وضو روی کفش ها را مسح کنند و به بعضی از احادیث منقول از پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) استناد می نمایند .

در حالی که احادیث اهل بیت(علیهم السلام) عموماً آن را نفی می کند و احادیث متعدّد معتبری نیز از طرق اهل سنّت صریحاً خلاف آن را می گوید .