شیعه پاسخ می گوید صفحه 137

توسّل در گستره آیات و دلیل عقل

این مسأله (توسّل به اولیاء الله) در پیشگاه خدا برای حلّ مشکلات مادّی و معنوی از مهم ترین و جنجالی ترین مباحث میان وهّابیان و سایر مسلمین جهان است . وهّابیان تصریح می کنند توسّل إلی الله با اعمال صالحه اشکالی ندارد ، ولی توسّل به اولیاء الله جایز نیست . آن را نوعی شرک می دانند ، در حالی که سایر مسلمین جهان توسّل به اولیاء الله را به معنایی که شرح خواهیم داد مجاز می شمرند .

پندار وهّابیان این است که آیاتی از قرآن

مانع از این توسّل است و آن را شرک می شمارند ، از جمله آیه شریفه (مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونَا إِلَی اللهِ زُلْفَی)(1) که درباره معبودهایی مانند فرشتگان است و مشرکان جاهلیّت می گفتند «اگر ما آنها را پرستش می کنیم برای این است که ما را به خدا نزدیک کند» و قرآن این سخن آنها را شرک می شمارد . در آیه دیگر می گوید : «(فَلاَ تَدْعُوا مَعَ اللهِ أَحَداً); کسی را با خدا نخوانید» . (2)

در آیه دیگری می فرماید : «(وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لاَ یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْء); کسانی را که غیر از خدا می خوانند ، هیچ مشکلی از آنها را حل نمی کند» . (3)

توهّم و پندار وهّابیان این است که این آیات نفی توسّل به اولیاء الله می کند . علاوه بر این بحث دیگری هم دارند . آنها می گویند به فرض که توسّل به پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در حال حیاتش طبق بعضی از روایات جایز باشد ، در حال وفات و بعد از مرگ دلیلی بر جواز توسّل به آن حضرت نداریم . این بود خلاصه ادّعاهای آنها .

امّا متأسّفانه به خاطر همین گونه سخنان بی مدرک ، وهّابیان بسیاری از مسلمانان را متّهم به شرک و کفر کرده ، خون آنها را مباح دانسته و اموالشان را نیز مباح شمرده اند . خون های زیادی به این بهانه ریخته شد و اموال زیادی نیز به غارت رفت .

اکنون که اعتقاد آنها را دانستیم خوب است به اصل سخن برگردیم و مسأله توسّل را از ریشه حل کنیم .

نخست به سراغ

«توسّل» در لغت و در آیات و روایات می رویم :