شیعه پاسخ می گوید صفحه 37

5 منافقان : افرادی که با روح نفاق در لابه لای مسلمانان ، گاهی به صورت شناخته شده ، و گاه ناشناخته به سر می بردند و از کارشکنی در امر اسلام و پیشرفت مسلمین ابا نداشتند که در همان سوره توبه به دنبال اشاره به گروه مؤمنان صالح ، که در آیه 101 به آنها اشاره شده است : (وَمِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِّنَ الاَْعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَهِ مَرَدُوا عَلَی النِّفَاقِ) .

بی شک همه اینها پیامبر(صلی الله علیه وآله) را دیده بودند و با او مصاحبت و معاشرت داشتند و بسیاری از آنها در غزوات شرکت داشتند و هر تعریفی برای صحابه کنیم بر همه این گروه های پنجگانه تطبیق می شود ، آیا می توان همه را اهل بهشت و پاک دانست ؟

آیا با صراحت آیات قرآنی ، جای این نیست که راه اعتدال را در پیش گیریم و صحابه را به گروه های پنجگانه قرآنی تقسیم کنیم ، به نیکان و پاکان آنها نهایت احترام را بگذاریم و هر یک از گروه های دیگر را در جایگاه شایسته آنها بنشانیم ، و از غلوّ و افراط و تعصّب بپرهیزیم ؟ (از روی انصاف داوری کنید) .

8 شهادت تاریخ

اعتقاد به قداست عموم صحابه مشکلات زیادی برای طرفداران این عقیده به وجود آورده ، که از آن جمله مشکلات عظیم تاریخی است ، زیرا در تواریخ معروف و مورد اعتماد آنها ، حتّی در احادیث کتب صحاح ، درگیری های شدیدی میان بعضی از صحابه می بینیم که نمی توانیم هر دو طرف را صالح و عادل و مقدّس بشمریم ، چون از قبیل جمع در میان ضدّین است ، و عدم امکان اجتماع ضدّین از بدیهیّات عقلیّه است .

گذشته از جنگ های «جمل» و «صفّین» که به وسیله «طلحه» و «زبیر» و «معاویه» در برابر امام مسلمین علی(علیه السلام) به راه افتاد و اگر چشم را به روی حقایق نبندیم ، ناچاریم اعتراف به خطاها و جنایات آتش افروزان جنگ کنیم ، شواهد زیادی در تاریخ برای این امر داریم که در این

مختصر تنها به سه نمونه آن قناعت می کنیم :

1 بخاری ، محدّث معروف در صحیح خود در کتاب التفسیر درباره مسأله افک (تهمتی که به همسر پیامبر زدند) می نویسد : روزی پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر منبر بود ، صدا زد : ای مسلمانان ، چه کسی این مرد را مجازات می کند (منظور عبدالله بن سلول یکی از سران منافقان است)

برای من نقل کرده اند که به همسر من نسبت بد داده است ، در حالی که من از همسرم خلافی ندیده ام . . . سعد بن معاذ انصاری (صحابی معروف) برخاست و عرض کرد : من او را مجازات می کنم ، اگر از طایفه «اوس» باشد ، او را گردن می زنم و اگر از طایفه خزرج باشد ، هر امری بفرمایید انجام خواهیم داد . سعد بن عباده بزرگ طایفه خزرج که پیش از آن مرد صالحی بود ، به سبب تعصّب قبیله ای به سعد بن معاذ گفت : به خدا دروغ گفتی ، تو هرگز قدرت بر این کار را نداری ، اسید بن حضیر (پسر عموی سعد بن معاذ) گفت : به خدا تو دروغ می گویی ، او از منافقان است و ما او را به قتل می رسانیم ، نزدیک بود طایفه اوس و خزرج به هم بریزند که رسول الله(صلی الله علیه وآله) آنها را خاموش کرد . (1) آیا همه این چند نفر ، صحابی صالح بودند ؟

2 دانشمند معروف بلاذری در «الأنساب» می گوید : سعد بن ابی وقاص والی کوفه بود ، عثمان او را عزل