شیعه پاسخ می گوید صفحه 75

ب) اجتهاد در مقابل نصّ

خلیفه به خود اجازه می داد که در برابر نصّ صریح پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)قانونگزاری کند ، حال آن که قرآن می گوید : «وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ; آنچه را پیامبر(صلی الله علیه وآله) برای شما آورده بگیرید و آنچه را نهی کرده خودداری کنید» . (1)

آیا کسی جز پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) حقّ تصرّف در احکام الهی را دارد ؟ آیا کسی می تواند بگوید رسول خدا چنین کرد و من چنین می کنم ؟

آیا اجتهاد مقابل نصّ صریح پیامبر(صلی الله علیه وآله) که برگرفته از کلام خدا است ، جایز است ؟

حقیقت این است که کنار گذاشتن دستور رسول خدا(صلی الله علیه وآله) با این صراحت واقعاً حیرت انگیز است .

اضافه بر این اگر راه برای اجتهاد در مقابل نصّ گشوده شود ، چه دلیلی دارد که دیگران دست به چنین کاری نزنند ؟ آیا اجتهاد مخصوص یک نفر بوده و دیگران مجتهد نیستند ؟ این مسأله بسیار مهمّی است ، زیرا با گشوده شدن باب اجتهاد در برابر نص ، چیزی از احکام الهی مصونیّت پیدا نمی کند ، و هرج و مرج غریبی در احکام جاودانه اسلام پدید می آید و در واقع کلّ احکام اسلام به خطر می افتد .

ج) علت مخالفت عمر

چرا عمر با این دو دستور به مخالفت برخاست ؟ در مورد حجّ تمتّع تصوّرش این بود ، مسلمانانی که به حج می آیند باید حج و عمره را تمام کنند و از احرام به درآیند ، و بعد مثلا با همسران خود آمیزش کنند ، و این که

عمره تمتع را بجا آورند و چند روزی از احرام به درآیند و آزاد باشند ، این کار خوبی نیست و با روح حج نمی سازد !

در حالی که این پندار نادرستی است ، چون حجّ و عمره دو برنامه جداگانه است که ممکن است حتّی بیش از یک ماه میان آنها فاصله شود ، مسلمانان در شوّال یا ذی القعده به مکّه مشرّف می شوند و عمره را بجا می آورند و تا روز هشتم ذی الحجّه آزاد می باشند و سپس برای مراسم حج محرم می شوند و به عرفات می روند . این چه ایرادی دارد که او نسبت به آن از خود حسّاسیّت نشان داد .