شیعه پاسخ می گوید صفحه 76

و امّا در مورد متعه و ازدواج موقّت ، به پندار بعضی تصوّر او بر این بود که اگر عقد موقّت جایز شود ، شناختن نکاح از زنا مشکل می شود ، چرا که هر مردی را با زنی دیدیم ، ممکن است ادّعا کنند که ما ازدواج موقّت داریم ! و زنا گسترش پیدا می کند !

این پندار از پندار اوّل سست تر است ، چرا که به عکس ، ممنوع کردن عقد متعه موجب گسترش زنا و بی عفّتی است ، زیرا همان گونه که پیش از این هم اشاره شد ، بسیارند جوانانی که قادر بر ازدواج دائم نیستند یا کسانی که از همسران خود دورند و بر سر دوراهی ازدواج موقّت و زنا قرار دارند . بدیهی است جلوگیری از ازدواج موقّتی که با برنامه ریزی صحیحی انجام می شود ، آنها را در وادی پرگناه و آلوده زنا

و بی عفّتی می افکند .

و به همین جهت در حدیث معروفی از علی(علیه السلام) نقل شده است که «اگر عمر از متعه نهی نکرده بود ، هیچ فردی جز بی بند و باران آلوده زنا نمی شد»; (لَوْ لاَ أنّ عُمَر نَهَی النَّاسَ عَنِ الْمُتْعَهِ مَا زَنَی إِلاّ شَقِی) . (1)

د) غوغای عجیب در مورد «زمان تحریم متعه»

د) غوغای عجیب در مورد «زمان تحریم متعه»

از روایت فوق که گروه عظیمی از محدّثان و مفسّران و فقیهان اهل سنّت آن را نقل کرده اند ، به خوبی استفاده می شود که تحریم متعه در زمان عمر بود نه در عصر پیامبر(صلی الله علیه وآله) و روایات متعدّد دیگری که در همان منابع نقل شده نیز آن را تأیید می کند ، به عنوان نمونه :

1 ترمذی محدّث معروف نقل می کند که مردی از اهل شام از عبدالله بن عمر از متعه زنان سؤال کرد ، گفت : حلال است . سؤال کننده گفت : پدرت عمر از آن نهی کرده ، عبدالله گفت : «أرأیت إن کان أبی قد نهی عنها و قد سنّها رسول الله ، أنترک السنّه و نتبع قول أبی ؟ ! ; آیا اگر پدرم از آن نهی کند ولی رسول خدا آن را سنّت قرار داده باشد ، ما سنّت آن حضرت را ترک کنیم و از سخن پدرم پیروی کنیم ؟ ! » . (1)

2 در حدیث دیگر (در صحیح مسلم) از جابر بن عبدالله می خوانیم که می گوید ما در عصر پیامبر(صلی الله علیه وآله) با مهریّه مختصری از خرما و آرد برای چند