شیعه پاسخ می گوید صفحه 87

4 مدارک مسأله

حال به سراغ مدارک این مسأله می رویم و نخست از کلام رسول خدا(صلی الله علیه وآله) شروع می کنیم :

الف) حدیث معروف نبوی در مورد سجده بر زمین

این حدیث را شیعه و اهل سنّت از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) نقل کرده اند که فرمود : «جُعِلَتْ لِیَ الاَْرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً ; زمین برای من محلّ سجده و طهارت (تیمّم) قرار داده شده است» . (1)

بعضی گمان کرده اند معنای حدیث آن است که سراسر روی زمین محلّ عبادت پروردگار است و انجام عبادات ، مخصوص محلّ معیّنی نیست ، آن گونه که یهود و نصاری گمان می کرده اند که عبادت حتماً باید در کلیسا و معابد خاص انجام گردد ، ولی این تفسیر با کمی دقّت با معنای واقعی حدیث سازگار نیست ، زیرا پیامبر فرمود : «زمین هم طهور است و هم مسجد» و می دانیم آنچه طهور است و با آن می توان تیمّم کرد ، خاک و سنگ زمین است ، بنابر این سجده گاه نیز باید همان خاک و سنگ باشد .

اگر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) می خواست آن معنا را که جمعی از فقهای اهل سنّت از حدیث استفاده کرده اند ، بیان کند باید بگوید : «جعلت لی الارض مسجداً وترابها طهوراً; سرتاسر زمین برای من مسجد است و خاک آن وسیله طهارت

و تیمم» ولی چنین نفرمود .

بنابراین شکّی نیست که مسجد در این جا به معنای سجده گاه است و سجده گاه باید همان چیزی باشد که بتوان بر آن تیمّم کرد .

پس اگر شیعیان مقیّد هستند بر زمین سجده کنند و سجده بر فرش و مانند آن را مجاز نمی دانند ، کار خطایی نکرده اند ، چون به دستور رسول الله(صلی الله علیه وآله) عمل می کنند .