- هدف از تالیف این کتاب و رسالت آن 1
- خدا در قرآن 3
- آثار عظمت و قدرت خداوند 3
- ذات پاک خداوند نا متناهی است 4
- ب:توحید صفات 7
- اشاره 7
- شاخه های توحید 7
- ج:توحید افعال 7
- الف:توحید ذات 7
- د:توحید عبادت 8
- نبوت پیامبران الهی 16
- فلسفه بعثت پیامبران 16
- پیامبران الهی و پیامبران در قرآن 17
- مقدمه ادیان و تمدنها دین شناسی 17
- پیامبران بندگان فرمانبردار خدا هستند 18
- معصوم بودن انبیا در تمام عمر 18
- معجزات،علم غیب و مسئله عبودیت پیامبران 19
- مقام شفاعت پیامبران 19
- مساله توسل 20
- اخبار انبیای پیشین 21
- پیامبران و اصلاح تمام شؤون زندگی 21
- اصول دعوت انبیا یکی است 21
- نفی امتیازات قومی و نژادی 22
- پی نوشتها 22
- اسلام و سرشت انسانی دین شناسی 22
- فلسفه نزول کتابهای آسمانی-پیامبران در قرآن-پیامبران الهی 25
- قرآن و کتب آسمانی 25
- اعجاز قرآن-پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله 26
- قرآن برترین معجزه پیامبر اسلام (ص) 26
- عدم تحریف قرآن 27
- جاودانگی قرآن 27
- قرآن در قرآن 28
- تلاوت،تدبر،عمل 29
- بحثهای انحرافی 30
- ضوابط تفسیر قرآن 30
- خطرات تفسیر به رای 31
- سنت،برخاسته از«کتاب الله است 32
- قرآن و حدیث 32
- سنت امامان اهل بیت (علیهم السلام) 33
- معاد ودلائل آن اعتقادات در قرآن 36
- دلایل معاد روشن است 37
- معاد جسمانی 38
- اعتقادات در قرآن 38
- عالم عجیب پس از مرگ 39
- پرونده اعمال،شهود و گواهان در قیامت 39
- شهود و گواهان در قیامت 39
- صراط و میزان اعمال 40
- شفاعت در قیامت 41
- عالم برزخ 42
- پی نوشتها 43
- پاداشهای معنوی و مادی اعتقاد در قرآن 43
- همیشه امامی وجود دارد 47
- مساله امامت 47
- حقیقت امامت 48
- امام از گناه و خطا معصوم است 49
- امام پاسدار شریعت است 49
- امام آگاهترین مردم به اسلام است 49
- امام باید منصوص باشد 49
- نصب علی (ع) از سوی پیامبر (ص) 50
- علی (ع) افضل صحابه بود 51
- تاکید هر امام بر امام بعد از خود 51
- صحابه در برابر داوری عقل و تاریخ 52
- پی نوشتها 54
- -مساله حسن و قبح عقلی 56
- مسائل گوناگون 56
- عدل الهی 56
- آزادی انسان 57
- یکی از منابع فقه،دلیل عقل است 57
- توضیح 57
- باز هم عدل الهی 58
- عالم هستی نظام احسن است 59
- فلسفه حوادث دردناک 59
- نفی تکلیف ما لا یطاق 59
- منابع چهار گانه فقه 60
- خلا قانونی وجود ندارد 61
- باب اجتهاد دائما مفتوح است 61
- تقیه و فلسفه آن 62
- توضیح 62
- عبادات اسلامی 63
- در کجا تقیه حرام است 63
- سجده بر خاک 64
- جمع میان نمازها 64
- زیارت قبور پیامبران و امامان 65
- مراسم سوگواری و فلسفه آن 65
- ازدواج موقت 67
- تاریخچه تشیع 68
- جغرافیای مذهب شیعه 69
- اشاره 70
- میراث اهل بیت (علیهم السلام) 70
- دو کتاب بزرگ 70
- نقش شیعه در علوم اسلامی 71
- آخرین سخن 72
- پی نوشتها 73
ما معتقدیم:پیامبران الهی-و از همه برتر پیامبر اسلام (ص) -دارای مقام شفاعتند و برای گروه خاصی از گنهکاران نزد خداوند شفاعت می کنند،ولی آن هم به اذن و اجازه پروردگار است:«ما من شفیع الا من بعد اذنه،هیچ شفاعت کننده ای نیست مگر بعد از اذن و اجازه پروردگار». (15)
«من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه،کیست که در نزد او شفاعت کند جز به فرمان او» (16) و اگر در بعضی از آیات قرآن اشاره به نفی شفاعت بطور مطلق شده و می فرماید:«من قبل ان یاتی یوم لا بیع فیه و لا خله و لا شفاعه،انفاق کنید پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن روز نه بیع وجود دارد (تا کسی بتواند سعادت و نجات را برای خود خریداری کند) و نه دوستی (و رفاقتهای معمولی سودی دارد) و نه شفاعت (17) منظور شفاعت استقلالی و بدون اذن خداست،یا درباره کسانی است که قابلیت شفاعت ندارند،زیرا بارها گفته شد که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می کنند.
ما معتقدیم:مساله شفاعت،وسیله مهمی است برای تربیت افراد،و باز گرداندن گنهکاران به راه راست و تشویق به پاکی و تقوا و احیای امید در دل آنان،چرا که مساله شفاعت،بی حساب و کتاب نیست،تنها در مورد کسانی است که شایستگی آن را داشته باشند،یعنی آلودگی آنها در حدی نباشد که رابطه خود را با شفیعان بکلی قطع کرده
باشند،بنابراین مساله شفاعت به گنهکاران هشدار می دهد،تمام پلها را پشت سر خود خراب نکنند و راهی برای بازگشت برای خود بگذارند و لیاقت شفاعت را از دست ندهند.
مساله توسل
ما معتقدیم:مساله توسل نیز شبیه مساله شفاعت است،این مساله به صاحبان مشکلات معنوی و مادی اجازه می دهد که دست به دامان اولیاء الله بزنند تا به اذن الله حل مشکلاتشان را از خدا بخواهند،یعنی از یکسو خود به درگاه خدا روی می آورند و از سوی دیگر اولیاء الله را وسیله قرار می دهند:«و لو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروا الله و استغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما،اگر آنها هنگامی که به خود ستم می کردند (و مرتکب معصیت می شدند) به نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می کردند،و رسول خدا (ص) نیز برای آنها طلب آمرزش می نمود خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند». (18)
و نیز در داستان برادران یوسف (ع) می خوانیم:«آنها به پدرشان متوسل شدند و گفتند:«یا ابانا استغفر لنا انا کنا خاطئین،ای پدر!برای ما،از خدا آمرزش بخواه،چرا که ما خطا کار بودیم!»پدر پیر (یعقوب پیامبر) این پیشنهاد را از آنها پذیرفت و به آنان وعده مساعد داد و گفت:«سوف استغفر لکم ربی،به زودی برای شما از پیشگاه پروردگارم طلب آمرزش می کنم . (19) اینها گواه بر این است که توسل در امتهای پیشین بوده و هست.
ولی نباید از این حد منطقی فراتر رفت،و اولیاء الله را مستقل در تاثیر و بی نیاز از اذن خدا دانست که سبب شرک و کفر»خواهد شد.
و نیز نباید توسل به صورت عبادت اولیاء الله در آید که آن هم شرک و کفر»است،زیرا آنها در ذات خود و بدون اذن
پروردگار مالک سود و زیانی نیستند:«قل لا املک لنفسی نفعا و لا ضرا الا ما شاء الله،بگو:من (حتی) برای خودم مالک سود و زیانی نیستم مگر آنچه خدا بخواهد» (20) و غالبا در میان گروهی از عوام از همه فرق اسلامی همیشه افراط و تفریطهایی در مساله توسل دیده می شود که باید آنها را ارشاد و هدایت کرد.