اصول فقه شیعه جلد 5 صفحه 390

تکمیل بحث

اشاره

اگر ما از مبانی سه‌گانه فوق صرفنظر کرده و مقابل آنها را بپذیریم، آیا می‌توانیم بگوییم: «خروج از دار غصبی، همانند صلاة در دار غصبی است و مسأله اجتماع امر و نهی در مورد آن مطرح است»؟ ابو هاشم 336] و اتباعش معتقدند مسأله «خروج از دار غصبی» همانند مسأله «صلاة در دار غصبی» بوده و امر و نهی در آن اجتماع پیدا کرده‌اند.[337]

کلام مرحوم آخوند:

اشاره

مرحوم آخوند می‌فرماید: برفرض که ما در مسأله «اجتماع امر و نهی» قائل به جواز شویم، مسأله «خروج از دار غصبی» نمی‌تواند از مصادیق «اجتماع امر و نهی» باشد، زیرا در مسأله اجتماع امر و نهی، این مطلب بین قائلین به جواز و قائلین به امتناع مورد توافق بود که ما دو عنوان داریم: عنوان صلاة، که متعلق امر واقع شده و عنوان غصب، که متعلق نهی واقع شده است. و اختلاف در سرایت و عدم سرایت هریک از امر و نهی از عنوان خود به عنوان دیگری بود.[338] امّا در مسأله خروج از دار غصبی، ما دو عنوان نداریم، بلکه فقط عنوان خروج