ایضاح الکفایه: درسهای متن کفایه الاصول حضرت آیه الله فاضل لنکرانی جلد 2 صفحه 314

و هل یعتبر فی وقوعها علی صفه الوجوب أن یکون الإتیان بها بداعی التّوصّل بها إلی ذی المقدّمه؟ کما یظهر مما نسبه إلی شیخنا العلامه- أعلی الله مقامه- بعض أفاضل مقرّری بحثه، أو ترتّب ذی المقدّمه علیها؟ بحیث لو لم یترتّب علیها یکشف عن عدم وقوعها علی صفه الوجوب، کما زعمه صاحب الفصول قدّس سرّه أو لا یعتبر فی وقوعها کذلک شی ء منهما [1].

وجوب ترشّحی و تبعی دارد و وجوب ترشّحی نمی تواند با «ما یترشّح منه» مخالفتی پیدا کند.

خلاصه: همان طور که وجوب صلات و وجوب کون علی السّطح، نسبت به اراده صلات و اراده صعود بر بام، اطلاق دارد و مشروط به اراده نیست، وجوب وضو و همچنین وجوب نصب سلّم از نظر اراده ذی المقدّمه، وجوب مطلق است.

تذکّر: احتمالات دیگری هم در عبارت و کلام صاحب معالم، داده شده(1).

قصد توصّل «نقد و بررسی کلام شیخ اعظم رحمه اللّه»

اشاره

[1]- مصنّف رحمه اللّه بحث دیگری با شیخ اعظم و صاحب فصول قدّس سرّهما دارند که هریک از آن دو بزرگوار، نظری مخالف با یکدیگر دارند و مصنّف هم با آن دو نظر، مخالفت نموده است.

بیان ذلک: بنا بر وجوب مقدّمه- بنا بر ملازمه- چه چیزی واجب می شود و وجوب مقدّمی، نسبت به چه امری تحقّق پیدا می کند؟

برای پاسخ مسئله، به بیان سه قول می پردازیم:

1- محتمل است مقصود ایشان، با نظر شیخ اعظم که در متن بعدی آورده ایم- متحد باشد یعنی به نظر صاحب معالم هم اراده انجام ذی المقدّمه، قید واجب باشد نه شرط وجوب مقدمه.