ایضاح الکفایه: درسهای متن کفایه الاصول حضرت آیه الله فاضل لنکرانی جلد 3 صفحه 90

صفحه 90

و أمّا القسم الثّالث: فیمکن أن یکون النّهی فیه عن العباده المتحده مع ذلک العنوان أو الملازمه له بالعرض و المجاز و کان المنهیّ عنه به حقیقه ذاک العنوان، و یمکن أن یکون علی الحقیقه ارشادا الی غیرها من سائر الافراد مما لا یکون متّحدا معه، أو ملازما له، اذ المفروض التّمکن من استیفاء مزیه العباده بلا ابتلاء بحزازه ذاک العنوان أصلا. هذا علی القول بجواز الاجتماع [1].


______________________________

حکم قسم سوّم از عبادات مکروهه و تطبیق آن با قواعد

[1]- قسم سوّم، این بود که «نهی» در لسان و ظاهر دلیل به عنوان عبادت تعلّق گرفته امّا حقیقتا به عبادت متعلّق نشده بلکه به عنوانی تعلّق گرفته که با عبادت، اتّحاد وجودی یا ملازمه وجودی دارد.

مثال مربوط به صورت اتّحاد: «لا تصلّ فی مواضع التّهمه» در مثل مذکور(1) آنچه که منهی عنه به نهی کراهتی و تنزیهی می باشد کون در موضع تهمت است خواه در ضمن صلات باشد یا غیر از آن پس نماز، مأمور به و کون در موضع تهمت، منهی عنه است لکن مکلّف به سوء اختیار خودش در موضع تهمت نماز می خواند و مانند صلات در دار غصبی هست منتها با یک فرق، بین آن دو که در مورد صلات در دار غصبی، نفس نماز در لسان دلیل، منهی عنه واقع نشده و نگفته اند «لا تصلّ فی الدّار المغصوبه» امّا در محلّ بحث به حسب ظاهر دلیل، نفس عبادت، متعلّق نهی تنزیهی هست و فرموده اند «لا تصلّ فی مواضع التّهمه».

مثال مربوط به صورت ملازمه(2): مثال مورد نظر ما به عنوان تقریب به ذهن، مانند همان مسأله ازاله و ترک صلات است که در بحث «ضد» هم خواندیم: ترک احد الضدّین با فعل ضدّ دیگر، ملازم هست.

1- و امثال آن.

2- مثال دیگری هم در پاورقی صفحه 78 ذکر کرده ایم.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه