کاوشی در اصول عقاید صفحه 217

- چگونه بفهمم که این شخص همان حجت حق است؟ !

- هر چه می خواهی از او بپرس (تا به این حقیقت پی ببری) .

- با این سخن، دیگر عذری برایم نگذاشتی؛ چاره ای نیست جز اینکه بپرسم و به حقیقت برسم. . . . (1)

در حدیث صحیح منصور بن حازم و حدیث ابن اذینه، مطالبی مناسبِ این مقام خواهد آمد.

کافی نبودن وجود مرجع دینی برای رفع اختلاف

با این همه، کسانی بر این باورند که با توجه به واقعیت بی تردیدِ دین اسلام و دیگر ادیان آسمانی، ادیان الهی هیچ گاه از اختلاف و کشمکش و آثار حاصلۀ آن، یعنی تباه شدن نشانه های دین و در معرض تحریف و دستبرد قرار گرفتن، دور نبوده اند و این بیانگر آن است که وجود یک مرجع دینیِ مورد تصریح - اگر وجود داشته باشد - در رفع اختلافات و منازعات کفایت نمی کند.

رد این ادعا

در پاسخ به این ادعا باید گفت: وجود اختلاف و منازعه در صورت حضور مرجع دینی مورد تصریح، نمی تواند دلیلی بر وجود نقصان در دین و ناتوانی آموزه ها و احکام آن باشد. بلکه این امر، نشان دهندۀ کوتاهی خودِ مسلمانان است که پس از قیام حجت الهی، به آن رجوع نکرده و به اوامر و هدایت های آن مرجع گردن ننهاده اند. بی شک در این حالت، بر خدای سبحان لازم نیست مردم را مجبور به رجوع کردن کند و بر رجوع به حجت یا به انجام آن وظیفه وادارشان سازد؛ همچنان که بر او واجب نیست بندگانش را به اطاعت وادارد. بلکه باید آنان را پس از اقامۀ حجت، آزاد گذاشت تا به اختیار، راه