کاوشی در اصول عقاید صفحه 226

متعالی گرداند، بسیار نقل شده است. افسوس که مجال طرح و بیان همۀ آنها در این کتاب نیست.

٢. روایات نقل شده در مرجعیت اهل بیت (علیهم السلام)

اشاره

دومین طریق برای اثبات مرجعیت اهل بیت (علیهم السلام) ، استفاده از آیات و روایاتی است که در این باره وجود دارد. ناگفته نماند که این آیات و روایات در صورت تمام بودن در اثبات امامت ایشان در مسائل دینی کافی خواهد بود؛ هرچند لزوم جعل امامت دینی را که در ابتدای این بخش بررسی کردیم، نادیده انگاریم.

از این نصوص، بعضی دربارۀ حقّ اهل بیت (علیهم السلام) است، بدون تعیین اشخاص ایشان و برخی دیگر دربارۀ یکایک ایشان، همراه با ذکر نام و ویژگی های شان وارد شده است؛ به خصوص دربارۀ امیرمؤمنان علی (ع) سیّد اوصیا و نخستین ایشان که پیروان ائمه (علیهم السلام) ، او را سرآغاز پیشوایان معصوم خویش می دانند؛ کسی که اگر نخستین امام باشد، بی شک در شمار ائمه خواهد بود.

الف) حدیث ثقلین

اشاره

ابوسعید خدری در حدیث مشهور ثقلین، از پیامبر (ص) نقل می کند که فرمود:

نزدیک است که مرا فرا خوانند و من اجابت کنم. من دو [امانت] بزرگ و ارزشمند را بین شما بر جای می نهم: کتاب خدای عزّوجلّ و عترتم را. کتاب خدا ریسمانی است آویخته از آسمان به زمین، و عترت من همان اهل بیت منند. همانا خدای مهربان و آگاه مرا خبر داده که این دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند. پس بنگرید که پس از من، با این دو چگونه رفتار می کنید. (1)