کاوشی در اصول عقاید صفحه 327

می گیرد که سلاح؛ همچنان که پادشاهی در بنی اسرائیل؛ تابع محل قرار گرفتن تابوت بوده است. (1)

ب) روایات استمرار امامت در فرزندان ائمه

دلیل دوم، روایاتی است که جریان امامت را پس از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) و ذریۀ ایشان می داند. از این روست که می بینیم در بعضی روایات، تأخیر ولادت امام جواد (ع) بعضی از شیعیان را دچار حیرت و سرگردانی می کند. در حدیث محمد بن اسماعیل بزیع، از امام رضا (ع) آمده است که از آن حضرت (ع) پرسیدند:

آیا امامت به عمو و دایی می رسد؟ حضرت (ع) فرمود: «نه» . گفته شد: «به برادر، چه؟» فرمود: «نه» . گفتند: «پس از شما، امامت را در که جست وجو کنیم؟» فرمود: «در فرزندم» . و امام در آن هنگام، هنوز فرزندی نداشت. (2)

همچنان که از بعضی روایات معلوم می شود این امر مورد سوءاستفادۀ دشمنان امام رضا (ع) قرار می گرفت؛ همچون روایت حسین بن بشار که می گوید:

ابن قیاما، نامه ای به ابوالحسن (ع) نوشت و گفت: «چگونه خود را امام می دانی درحالی که فرزند نداری؟» امام (ع) در پاسخش نوشت: «از کجا می دانی که فرزندی ندارم؟ به خدا سوگند که سرانجام پروردگار مرا فرزندی پسر روزی خواهد کرد که بین حق و باطل جدایی می افکند» . (3)

بنابراین، امامت پس از امام رضا (ع) ، در وجود تنها فرزند پسرش، امام جواد (ع) متعین می شود؛ به خصوص اینکه دربارۀ کس دیگری ادعای وجود نص بر امامت نشده است، چه رسد به ادعای جانشینی امام رضا (ع) .

ازاین رو، امامت امام جواد (ع) پس از پدر بزگوارش، نزد شیعه امری مسلم و قطعی

1- بحارالانوار، ج٢6، ص٢٠6.
2- کافی، ج١، ص٢٨6؛ بحارالانوار، ج5٠، ص٣5.
3- کافی، ج١، ص٣٢٠؛ بحارالانوار، ج5٠، ص٢٢.