کاوشی در اصول عقاید صفحه 60

است؟ ! هرگز!

اساس سخنِ گزیدۀ فلاسفه در استدلال به حدوثِ عالم، در همین مطالب است که می گویند: هستی متغیر است و هر متغیری حادث؛ پس هستی حادث است.

خلاصه سخن اینکه: مسئلۀ حدوث و خلقت عالم و احتیاجش به علت تأثیرگذار و واجب الوجود و بی نیاز از علت، از مسائل اساسی عقلی است که انسان ها، با فطرت خود آن را درمی یابند و نمی توانند از آن رهایی یابند؛ هرچند آدم های لجوج آن را انکار کنند و عنادورزان، برضد آن تعصب بورزند. و هرگاه وجه استدلال بر این حقیقت، بر مردم کاملاً روشن نباشد، می توانند در این باره بر عقل فطری خود اعتماد نمایند.

سیر حرکتی هستی، در فیلمی سینمایی

در روزگاری که الحاد و خداناباوری آوازه ای داشت، چون از سوی یکی از قدرت های بزرگ جهانی حمایت می شد، یکی از مارکسیست ها مصاحبه ای کرده بود. این شخص در گفته های خود اعتراف می کرد که نظریۀ مارکسیسم در تفسیر هستی و وجود آن دست خالی است و حرفی برای ارائه ندارد. وی در توضیح سخن خود، به این مثال تقریبی تمسک جست که اگر سیر حرکت نظام هستی را در فیلمی سینمایی به تصویر کشیم، سپس آن را از آخر به اول تماشا کنیم و در جست وجوی ابتدای هستی، از اکنون به گذشته بازگردیم، به کجا خواهیم رسید؟

این سخن و مثال، پیامی رسا دارد و عبرتی است برای عاقلان تا دربارۀ آغاز هستی و وجود آن اندیشه کنند.

وحدت نظام هستی، و ظرافت و شکوه آن

آنچه این حقیقت بزرگ را بیش از پیش متجلّی می سازد، ظرافت و استحکام و هماهنگی آفرینش، شکوه و وحدت نظامِ هستی و عجایب و شگفتی های آن است؛ به گونه ای که دیدۀ عقول را خیره و عاقلان را متحیر می سازد و فرد را نه تنها در برابر