- مقدمه 1
- اشاره 6
- 1- اهل بیت علیهم السلام چه کسانی هستند 6
- 2- مفهوم سیره 10
- اشاره 11
- 3- جوانی چیست و جوان کیست 11
- اشاره 12
- 1-3. جوانی در اصطلاح روان شناسان 12
- الف) هویت یابی جوان 13
- ب) آغاز ورود به اجتماع 15
- ج) رشد جسمی 17
- د) رشد جنسی 17
- 2-3. جوانی در اصطلاح فقها 18
- 3-3. جوان در اصطلاح اهل بیت علیهم السلام 19
- 4- پیشینه 22
- 1- تیزبینی 25
- اشاره 25
- 2- سخت کوشی 26
- 4- پیش گامی در پذیرش ارزش ها 33
- اشاره 35
- 5- دانش اندوزی جوان 35
- دانش در خدمت عقیده 37
- اشاره 42
- 1- اهمیت دادن به جوانی 42
- 2- شناخت فرصت جوانی 46
- 3- درک ارزش جوانی 54
- 4- خلق و خو در جوانی 58
- 5- پرهیز از تملق گویی 61
- اشاره 63
- سیره اهل بیت علیهم السلام در برخورد با جوانان 63
- 1- فرمان دهی اسامه 65
- 2- فرمان داری عتاب بن اسید 66
- 3- امام علی علیه السلام و برده جوان 67
- میراث فطرت 69
- اشاره 69
- میانه روی در پرستش 75
- پرستش با معرفت 78
- تربیت دینی جوان 82
- پاکدامنی جوان 89
- توبه در جوانی 92
- تأثیر اعمال جوانی بر آینده 100
- اشاره 106
- تربیت جوان 106
- حدود آزادی جوان 109
- شیوه تعامل با جوان 112
- شیوه مقابله با اشتباهات جوان 120
- توجه به احساسات لطیف جوان 123
- اشاره 126
- اشاره 126
- 1- الگوی جوان 126
- الگوی مؤثر 131
- اشاره 132
- 2- جوان و دوستی 132
- معیار دوست گزینی 135
- 1- زمینه های انحراف 138
- اشاره 138
- 2- فراغت در جوانی 142
- اشاره 142
- نتیجه 146
لاعب ابنک سبعا، وأدبه سبعا، وصاحبه سبعا، ثم اترک له الحبل علی الغارب؛(1) با فرزندت هفت سال بازی کن و هفت سال به او ادب بیاموز و هفت سال با او همراهی کن, آنگاه به خود رهایش کن.
تعبیر «اترک له الحبل علی الغارب» کنایه از استقلال دادن است؛ یعنی وقتی جلو اسب را رها می کنی, او هر کاری بکند آزاد است. در این جا نیز تعبیر لطیف و کنایه آمیز است که پس از این مرحله باید به جوان استقلال داد.
شیوه تعامل با جوان
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند
(طبیب اصفهانی)
یکی از مهم ترین نکته ها به خصوص برای مربیان، روش و چگونگی تعامل با جوان است؛ زیرا جوان حساس و زود رنج است و در اوج غرور قراردارد. بدون شک برخورد درست با چنین کسی نوعی هنر است. در سیره و بیان اهل بیت علیهم السلام بر این نکته تأکید شده است که با جوان برخورد شایسته کنید و به او شخصیت داده، احترام بگذارید و محبت نمایید، زیرا جوان مؤمن، نزد خدا حرمت دارد. در حدیثی آمده است:
أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی یُکْرِمُ الشَّبَابَ مِنْکُمْ وَ یَسْتَحْیِی مِنَ الْکُهُولِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَیْفَ یُکْرِمُ الشَّبَابَ وَ یَسْتَحْیِی مِنَ الْکُهُولِ فَقَالَ یُکْرِمُ اللَّهُ الشَّبَابَ أَنْ یُعَذِّبَهُمْ وَ یَسْتَحْیِی مِنَ الْکُهُولِ أَنْ یُحَاسِبَهُمْ؛(2) آیا نمی دانی که خداوند جوانان شما را گرامی داشته
1- (1) شرح رساله الحقوق، ص 586.
2- (2) کافی، ج 8، ص 31.