سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 2 صفحه 581

وسیلۀ آن زیر سؤال قرار داده بودند و مخصوصا روشنفکران غیر مسلمان، همین مسألۀ قصاص بود.

چه حملاتی به قصاص کردند، چقدر قصاص انقلاب را زیر سؤال بردند با اینکه این قصاص را امام بزرگوار از جیب خودش در نیاورده بود. این صریح آیات متعددی از قرآن مجید است که در رابطۀ با قصاص وارد شده، اما روی اینکه اینها طرز برخوردشان با مسائل یک طرز خاصی بود برای آنها سنگین بود و چه بسا هم خیال می کردند که اینها نقطۀ ضعف است و از این راه می توانند ضربه ای به انقلاب بزنند. من به آنها کاری ندارم، من به جامعه خودمان کار دارم.

این وظیفۀ من و شماست که اولا یک مقدار فلسفۀ این احکام را خودمان بررسی کنیم مطالعه کنیم، آشنا بشویم و ثانیا مردم را در جریان بگذاریم، مردم را آشنا کنیم با این فلسفه ها، چون مردم جدید العهد هستند اینها خیلی به نظرشان سنگین می آید، لذا باید برایشان توضیح داده شود و فلسفۀ اینها برایشان گفته بشود. مخصوصا با تبلیغات سوئی که دنیا در رابطۀ با این مسائل دارد، دنیا می گوید: کسی که قتلی انجام می دهد این مریض است، مریض را چه باید کرد؟ مریض را نباید به جرم مرضش کشت، بلکه مریض را باید مداوا کرد. مریض را باید از کسالتش بیرون آورد!! یک سلسله حرفهای این طوری در ذهن مردم می آورند، اینها را انسان با مطالعه و مراجعۀ به علل این احکام و فلسفه این احکام که اکثرا اگر انسان دقت کند، فلسفۀ اینها خیلی روشن و خیلی قابل قبول است، منتها هم نیاز به یک مقدار بررسی دارد و هم نیاز به تبیین صحیح دارد که انسان درست بتواند مسأله را بیان و روشن کند.

مثلا در باب قصاص یک وقتی هم من عرض کردم، خود قرآن دارد این مطلب را بیان می کند.

قرآن می گوید: «وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ» حیات جامعه بستگی به قصاص دارد. اگر کسی امنیت نفسی نداشته باشد، اگر کسی بزند دیگری را بکشد بعد هم ما بگوییم: که این قاتل مریض است و مریض هم باید معالجه بشود، پس خوب است همه بیمارستانها را پر از این مریضها بکنیم و جان تمام مردم هم در مخاطره بیفتد! درست است این مسأله؟! شما که به عنوان مریض با اینها برخورد می کنید و می گویید مریض را باید مداوا کرد، شما یک بعد قضیه را ملاحظه کرده اید و آن بعد شخصی قاتل است. البته هر قاتلی دچار اشتباه است، هر قاتلی دچار تخیل و اعتقاد خلاف واقع است، باید روشن بشود باید از کسالتهای جهل و امثال ذلک بیرون بیاید، اما این در رابطۀ با قاتل اینطور است، در رابطۀ با مردم مسأله چیست؟ مردم در خطرند، مردم در مخاطرۀ جانشان هستند. در این صورت مردم دیگر امنیت نفسی ندارند و اگر جامعه ای امنیت نفسی در آن وجود نداشته باشد، چطور این جامعه می تواند به حیاتش به زندگی خودش ادامه بدهد؟ این بعد مسأله را اینها ملاحظه نمی کنند، این بعد مسأله را اینها نمی بینند.

در همین جریانی که دیروز در قم به نام رجم تحقق پیدا کرد، این مردم در ذهنشان می آید مگر چه