سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 5 صفحه 183

درس سیصد و هفتاد و یکم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

بیان راه حل در محظور تقدم وجوب مقدمه بر ذی المقدمه

در رابطۀ با آن عویصه در واجب معلق راههای تخلص متعددی است. مرحوم صاحب فصول از راه التزام به واجب معلّق تخلّص پیدا کرده است. مرحوم شیخ هم روی همان مبنای خودشان در کلی واجبات مشروطه و این که تمامی قیود به مادّه ارتباط دارد و هیچ کجا نمی تواند یک قیدی متعلّق به هیأت و به وجوب باشد، از این راه حل اشکال کردند. یک راه دیگری را مرحوم آخوند ذکر کردند و آن این است که این قیودی که به هیأت ارتباط پیدا می کند و به عبارت دیگر شرطیت برای وجوب دارد، مثل«ان جائک زید فاکرمه» روی همان مبنای مشهور که مجیء زید شرطیت برای وجوب اکرام دارد، شرطیت برای تکلیف دارد.

اینجا روی تقسیمی که اگر نظرتان باشد، آن تقسیم را ذکر کردیم، که شرط گاهی شرط مقارن است و اکثر شروط را شرط مقارن تشکیل می دهد. گاهی شرط، شرط متقدّم است. و گاهی شرط، شرط متأخّر است. می توانیم ما این مسأله را در شروط هیأت و قیود هیأت هم پیاده کنیم. مثلا در«ان جائک زید فاکرمه» حالا این قید هم باشد که روشن تر شود. «ان جائک زید یوم الجمعه فاکرمه» این