سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 5 صفحه 551

درس چهارصد و بیست و ششم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

قول به ملازمه از راه وجدان در کلام صاحب کفایه

مرحوم آخوند«قدس سره» دربارۀ ملازمه از راه وجدان وارد می شوند. می فرمایند: اولی این است که مسأله احالۀ به وجدان شود، وجدانا مولایی که ذی المقدمه را اراده و طلب می کند، آن اراده و طلب وجدانا نسبت به مقدمه هم وجود دارد، چه بسا مولا تصریح به این معنا می کند یعنی با یک امر وجوبی مولوی که ذی المقدمه را مأموربه قرار می دهد، مقدمه را هم به همان کیفیت مأموربه قرار داده و می گوید: «ادخل السوق و اشتر اللحم» ظاهر این است که این دو امر در مولویت مشترک هستند، فقط تفاوتش در نفسی بودن و غیری بودن است، اما با قطع نظر از این جهت هیچ تفاوتی بین این دو نیست که امر به دخول سوق جنبۀ ارشادی داشته باشد و امر به اشتراء لحم جنبۀ مولوی. ظاهر وحدت سیاق و اتحاد در این جهت است. بعد ایشان یک مؤیدی برای این دلیل ذکر می کنند.

وجوب مولوی اوامر متعلقۀ به برخی از مقدمات از نظر صاحب کفایه

ایشان می فرمایند: مؤیدش این است که در مسائل شرعی ملاحظه کردیم کثیری از مقدمات،