درسهایی از علوم قرآنی (طاهری) صفحه 124

العاده دانستيم كه علت آن عادي نبوده و احيانا براي توده مردم ناشناخته است و عامه مردم از آوردن چنان كاري عاجز بودند، قهرا كاري ممكن خواهد بود و گواه صادق ما بر اين مدعا وقوع معجزات در طول تاريخ به دست انبياي بزرگ الهي و پذيرش آن در اديان است.

5- آيا معجزات علل طبيعي دارند؟

معمولا تصور مي‌كنند معجزه بايد يك علت غير طبيعي داشته باشد؛ يعني مستقيما و بدون هيچ واسطه‌اي از عامل ما وراي طبيعي سرچشمه بگيرد، در حالي كه چنين نيست، هيچ مانعي ندارد كه معجزه داراي يك سلسله علل طبيعي باشد اما با اين قيد كه دسترسي به آن علل طبيعي از عهده بشري كه مرتبط به جهان ماوراي طبيعت نيست بيرون باشد، درست است كه آن علل طبيعي بالأخره منتهي به ماوراي طبيعت مي‌شود همانطوري كه تمام حوادث جهان هستي به آن مبدأ بزرگ باز مي‌گردد ولي در اينجا عامل نزديك همان عامل طبيعي است.

به عبارت ديگر: در مواردي كه معجزه داراي عللي طبيعي است علل مزبور حتما براي بشر عادي، حتي نوابغ دانشمندان، ناشناخته است و از طريق علوم عادي كسي نمي‌تواند آن را بشناسد، بديهي است كه انجام چنين كاري (اگر چه عللي طبيعي دارد) معجزه محسوب مي‌شود و نشانه آن است كه انجام دهنده آن با مبدئي در ماوراي جهان طبيعت آشنايي دارد و اين علم و دانش را از آنجا دريافته است، به عنوان مثال: ممكن است معجزه پيامبري اين باشد كه در هر ساعتي كه بخواهد دعا كند و باران بيايد، البته نزول باران معلول ابرها، آن هم به نوبه خود معلول تابش آفتاب بر سطح اقيانوسها و حركات ابرها نيز معلول وزش بادها است و ... اينها همه يك سلسله علل طبيعي و عادي است ولي دسترسي به عوامل ناشناخته‌اي كه جنبش ابرها و شرايط ريزش باران را در جو در كنترل اراده كسي در آورد مسلما جنبه عادي ندارد و از يك رابطه ماوراي طبيعي حكايت مي‌كند.