درسهایی از علوم قرآنی (طاهری) صفحه 3

پيشگفتار

«الحمد للّه الذي أنزل علي عبده الكتاب و لم يجعل له عوجا، و الصّلوة و السّلام علي خير خلقه و أشرف بريّته محمد و علي آله الطيّبين الطّاهرين و لعنة اللّه علي أعدائهم أجمعين إلي يوم الدّين. اللّهمّ وفّقنا لفهم كتابك المبين و اهدنا الصّراط المستقيم بحقّ أبي الحسن إمام الهادي عليه السلام».

قبل از ورود در مباحث اصلي كتاب، در مقدمه تذكر مطالبي را مفيد و لازم مي‌دانم:

1- قرآن تنها كتابي است كه:

- دست فرصت طلبان تاريخ نتوانسته چهره واقعي و اصلي آن را دگرگون كند.

آري، دين ابدي، معجزه ابدي مي‌طلبد و قرآن معجزه ابدي اسلام است كه قرون و اعصار را در نورديده و عجز بشر را از آوردن سوره‌اي همانند خود، ثابت كرده است، و اين فرياد قرآن كريم است كه: قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلي أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً «1».

يعني: «اي پيامبر! بگو: اگر جن و انس دست به دست هم دهند و پشتوانه يكديگر قرار گيرند و بخواهند همانند قرآن را بياورند هيچگاه نمي‌توانند شبيه و مانند آن را بياورند».

دشمنان اسلام را به وحشت انداخته و آنان را به تكاپوي مبارزه با قرآن واداشته است و آنان را به عظمت خود به اعتراف واداشته و اعلام داشته‌اند كه با وجود قرآن، (1) سوره اسراء، آيه 88.