سیری کامل در اصول فقه : دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 8 صفحه 257

درس ششصد و پنجاه و هفتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

نسبت دلیل حاکم و محکوم، در عام و خاص

در مقابل دلیل عام وجوب وفای به نذر دلیل دیگری داریم که می گوید«لا نذر الا فی طاعه الله» و این دلیل نسبت به دلیل اول اگر عنوانش تخصیص باشد، در مسألۀ وضوی به مای مضاف حتی در آنجایی که متعلق نذر واقع بشود، تمسک به عموم دلیل وجوب وفا عینا همان تمسک به عام در شبهۀ مصداقیۀ مخصص است و چیزی خارج از این عنوان نیست و اما اگر دلیل دوم عنوان مخصص نداشته باشد، بلکه عنوان حکومت داشته باشد، ما در درجۀ اول مدعی هستیم که دلیل حاکم در رابطۀ با دلیل محکوم عنوان دو دلیل را ندارد، بلکه عنوان شرح و عنوان تفسیر را دارد، مثل اینکه خود مولا دلیل وجوب وفای به نذر را معنا بکند. اگر خود مولا بیان کرد، همان دلیل است منتها دلیل مبیّن، دلیل تفسیر شده است.

پس اولا ما مدعی هستیم که اینها دلیلان نیستند بلکه به منزله یا حقیقتا دلیل واحدند و اگر دلیل واحد شد مثل آن مثالی می ماند که مکرر عرض کردیم که اگر خود مولا که ابتدائا می گفت«اکرم