سیری کامل در اصول فقه : دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 8 صفحه 263

درس ششصد و پنجاه و هشتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

مرحوم آقای حکیم«قدس سره» می فرمایند: اگر ما در رابطۀ با صحت نذر نگوییم که لازم است متعلق نذر فی نفسه رجحان داشته باشد. بلکه بگوییم کافی است که رجحانش مستند به خود نذر باشد و با توجه به نذر، رجحان داشته باشد، این مستلزم دور است و مستحیل است برای خاطر اینکه روی این فرض رجحان متوقف بر نذر و صحت نذر است، چون با قطع نذر از نذر«لا یکون راجحا» و از آن طرف هم صحت نذر مشروط به رجحان و متوقف بر رجحان است. پس نتیجتا صحت متوقف بر رجحان و رجحان هم متوقف بر صحت و«هذا دور».

لذا باید رجحانی که در متعلق نذر شرط می شود، حتما رجحان با قطع نظر از نذر باشد، که هیچگونه توقفی بر نذر و صحت نذر نداشته باشد. توقف یک طرفه باشد، صحت متوقف بر رجحان، رجحان هم فی نفسه و فی ذاته مثل«صلاه اللیل» که رجحانش متوقف بر نذر نیست اما صحت نذر متوقف بر رجحان«صلاه اللیل» است. لذا اگر ما بخواهیم مطلق رجحان را کافی بدانیم، حتی رجحان مسبب از نذر و متولد از نذر را«هذا مستحیل». لکن این حرف صحیح نیست و قابل