سیری کامل در اصول فقه : دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 8 صفحه 588

دلیل خاص، دلیل عام وارد شد، اینجا گفته شده که اگر ما در مقدمات حکمت مبنای عدم القرینه مطلقا را اخذ کنیم، اینجا دلیل خاص اصلا ظهور اطلاقی ندارد، تا با اصاله العموم معارضه کند. آن که اینجا وجود دارد، بدون رقیب و بدون معارض، همین اصاله العموم است.

بله؛ اگر در مقدمات حکمت، خصوص عدم القرینه المتصله را اخذ بکنیم، فرض این است که اینجا بین خاص و عام فاصله است، و حتی عام بعد از وقت عمل به خاص وارد شده است اینجا جای این حرف هست که بگوییم: یک ظهور اطلاقی برای دلیل خاص منعقد است من حیث زمان، و یک اصاله العمومی در دلیل عام من حیث الافراد مطرح است، و این دو باهم مقابل و معارض هستند، تا اینکه قاعده اقتضا بکند، اصاله العموم تقدم داشته باشد، و آن خصوصیتی که مرحوم آخوند ذکر کردند، اقتضا بکند که اصاله الاطلاق تقدم بر اصاله العموم داشته باشد.

پس دو اشکال به این شکل، که دومی مبنایی است، و اولی یک اشکال مهمی است، به مرحوم آخوند شده است. حالا ان شاء الله ببینیم حق در این مسأله چه اقتضا می کند.

پرسش:

1 - علت عدم امکان استفاده اصل حکم و استمرار آن از یک دلیل چیست ؟

2 - چرا اصل عدم نسخ نمی تواند در مقابل اصاله العموم بایستد؟

3 - تمسک به حدیث حلال محمد(صلی الله علیه و آله) حلال الی یوم القیامه در مقام چه اشکالی دارد؟

4 - مراد از قرینه در مقدمات حکمت چیست ؟

5 - اشکال مبنایی به مرحوم آخوند ره در اینکه اصاله الاطلاق تقدم بر اصاله العموم دارد، را بیان کنید.