سیری کامل در اصول فقه : دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 8 صفحه 589

درس هفتصد و یازدهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

عدم لزوم لحاظ زمان عام و خاص در سیره فقها

اشکال دومی که به مرحوم آخوند(ره) وارد شده بود، اشکال مبنایی بود و چون مرحوم آخوند مبنایشان برخلاف مبنای مستشکل بود، اشکال دوم به ایشان وارد نبود.

اما اشکال اول که نتیجه اش این بود که در اینجایی که خاص، متقدم بر عام است و مدتی به خاص، عمل شده و بعد دلیل عام وارد شده، لازمه اشکال اول، این بود که ملتزم به نسخ بشویم و عام متأخر را نسبت به مورد خاص به عنوان نسخ مطرح کنیم لکن این یک مشکل فقهی دارد و برخلاف سیرۀ مستمرۀ بین فقها است و حتی خود ما در مسائل فقهیه، وقتی که با روایات برخورد می کنیم، به مجرد اینکه می بینیم، روایتی عمومیت دارد و یک روایت، عنوان دلیل خاص دارد، دیگر این حساب ها را نمی کنیم که آیا دلیل عام، قبل از خاص وارد شده، یا دلیل خاص، قبل از عام وارد شده ؟ و آنجایی که دلیل خاص، قبل از عام وارد شده باشد، آیا قبلیت آن و فاصله زمانی آن، چه مقدار بوده ؟ مثلا اگر یک دلیل خاصی و یک روایت خاصی، از امام صادق(علیه السلام) وارد شده باشد و در مقابل، یک دلیل عامی و یک