- کتاب القطع 1
- اشاره 1
- کفایت احتیاط در مقام عمل 2
- اشاره 2
- کفایت احتیاط در باب توصلیات 3
- بررسی کفایت احتیاط در باب معاملات 4
- معنای اعتبار جزم در باب معاملات 4
- بررسی احتیاط در باب عبادات 5
- لزوم تشریع از احتیاط در عبادات 8
- اشاره 8
- عدم تفصیل در حرمت تشریع 9
- معنای احتیاط در باب عبادات 9
- نسبت بین احتیاط و تشریع 10
- معنای بحث در جواز احتیاط در محل بحث 11
- تشابه محل بحث به باب اجتماع امر و نهی 12
- اعتبار قصد وجه و قصد تمییز در عبادات 14
- معنای قصد وجه 14
- اشاره 14
- عدم تطبیق دلیل با مدعای مستدل 15
- فرق بین قصد وجه و قصد تمییز 16
- لزوم دور از اخذ قصد قربت در متعلق امر نزد محقق خراسانی 17
- تمسّک به اطلاق مقامی 18
- اعتبار قصد قربت در عبادات و فرق آن با قصد وجه و تمییز 19
- حقیقت معنای اطاعت 21
- حقیقت اطاعت از نظر عقل 21
- اشاره 21
- عدم کفایت امتثال علمی اجمالی در صورت دخالت انبعاث در معنای اطاعت 22
- معنای اطاعت در باب توصلیات از نظر عقل 23
- دخالت بعث در معنای اطاعت از نظر وجود واقعی یا علمی 24
- عدم کفایت وجود علمی بعث برای انبعاث مکلف 24
- اشاره 27
- مراتب چهارگانه اطاعت یا امتثال 27
- اشاره 27
- امتثال تفصیلی 27
- امتثال ظنی 28
- امتثال علمی اجمالی 28
- امتثال احتمالی 29
- ترتب مراتب چهارگانه امتثال از نظر عقل 29
- احتمال لعب به امر مولا در احتیاط 31
- عدم تقدم امتثال تفصیلی بر امتثال علمی اجمالی 31
- انتخابی بودن کیفیت عبادت از نظر عبد 32
- اشاره 34
- امکان تعبّد به ظن 35
- بررسی امکان تعبّد به ظن 35
- اشاره 35
- معنای امکان 36
- دلیل مشهور بر امکان تعبّد به ظن 37
- عدم ثبوت بنای ابتدایی عقلا بر امکان اشیاء 38
- اشکال«عدم الوجدان لا یدل علی عدم الوجود» و جواب آن 38
- عدم وجود دلیل قطعی بر حجیت بنای عقلا در مقام 39
- عدم ترتّب ثمره بر محل بحث 40
- کلام محقق نائینی(ره) در امکان تشریعی 42
- اشاره 42
- برگشت امکان تشریعی به امکان ذاتی و امکان وقوعی 43
- عدم تلازم بین امکان شیء با وقوع آن 45
- کفایت وقوع تعبّد به ظن برای اثبات امکان آن 46
- دلایل(ابن قبه) بر امتناع تعبد به ظن 48
- اشاره 48
- دلیل اول(ابن قبه) بر امتناع تعبد به ظن 49
- معنای ملازمۀ بین اخبار عن الله با اخبار عن الرسول 49
- فرق بین اخبار عن الله با اخبار عن الرسول 50
- عدم جواز تمسک به اجماع در مسائل عقلیه 51
- برگشت حجیت اجماع منقول به حجیت خبر واحد 52
- لزوم تحلیل حرام و تحریم حلال از عمل به ظن 54
- اشاره 54
- توالی فاسد عمل به خبر واحد 55
- لزوم اجتماع مثلین یا ضدین از عمل به خبر واحد 56
- عدم تصور تضاد و تماثل در امور اعتباریه 57
- عدم تلازم بین جعل حجیت با جعل حکم 58
- اشاره 60
- لزوم القاء در مفسده و تفویت مصلحت از تعبد به ظنّ 60
- تبعیت احکام از مصالح و مفاسد 62
- نحوۀ جعل حجیت برای خبر واحد 63
- عدم لزوم القاء در مفسده و تفویت مصلحت طبق بعضی از مبانی 64
- مصلحت سلوکیه 65
- اشاره 67
- انفتاح باب علم 67
- لزوم تأیید حکم عقل به وجوب احتیاط از طرف شارع 69
- جواب از کلام(ابن قبه) در صورت انفتاح باب علم 69
- عدم امکان حصول احکام از طریق علم حتی در زمان حاضر 70
- مشکلات دسترسی به ائمه برای بیان احکام 71
- ارجاع دادن ائمه مردم را به بعضی از روات 72
- اشاره 74
- تعبّد به ظن در حال انسداد باب علم 74
- تعبّد به ظن در حال انسداد باب علم 74
- دوران امر بین وجوب احتیاط و خروج بیشتر مردم از دین 75
- حکم عقل به لزوم احتیاط در حال انسداد باب علم 75
- حکم عقل به عدم لزوم احتیاط تام در حال انسداد 76
- تسلیم شیخ انصاری(ره) نسبت به اشکال(ابن قبه) در حال انفتاح باب علم 77
- زمان انسداد باب علم و مصلحت سلوکیه شیخ 78
- مصلحت سلوکیه 80
- اشاره 80
- تصحیح تعبّد به امارات از طریق تصویب اشعری 80
- تصحیح تعبّد به امارات از طریق تصویب معتزلی 81
- تصحیح تعبّد به امارات از طریق مصلحت سلوکیه 83
- عدم وجود طریقه خاص برای شارع در افهام مقصود خود 84
- ملاک مراجعۀ عقلا به خبر واحد 85
- اشاره 87
- حقیقت عمل به اماره 87
- تشابه محل بحث به بحث تقلید در لزوم استناد عمل به اماره 88
- مجزی نبودن اماره در صورت کشف خلاف 90
- عدم اعتبار مصلحت سلوکیه نزد عقلا 91
- اشکال لزوم اجتماع حبّ و بغض از تعبّد به خبر واحد 93
- اشاره 93
- مراتب احکام شرعیه نزد محقق خراسانی(ره) 94
- مراتب احکام شرعیه 94
- خارج بودن مرتبۀ اقتضا از مراتب حکم 96
- خالی نبودن حکم از بعث و زجر 97
- متأخر بودن مرتبۀ تنجّز از اصل حکم 97
- اشاره 100
- روش شارع مقدس در مقام تقنین 100
- معنای حکم انشائی و حکم فعلی 102
- فرق بین ارادۀ استعمالیه و ارادۀ جدّیه 102
- برگشت دادن حکم انشائی به قضیۀ حقیقیه 104
- اشکالات برگشت دادن حکم انشائی به قضیۀ حقیقیه 105
- اشاره 107
- فرق بین حکم انشائی و حکم فعلی 107
- عدم تطبیق قضایای حقیقیه بر احکام غیر خطابی 108
- قلمرو ارادۀ جدّیه در احکام انشائیه 109
- راه حل اجتماع اراده و کراهت 111
- اشکال اجتماع اراده و کراهت 111
- جمع بین حکم ظاهری و واقعی 113
- اشاره 113
- لازمۀ ترک تعبّد به ظنّ 114
- ملاک عمل عقلا به خبر ثقه 115
- طریقۀ مرحوم شیخ(ره) برای جمع بین حکم ظاهری و حکم واقعی 117
- بقای فعلیت حکم واقعی 118
- تشابه محل بحث با بحث ترتب 118
- اشاره 121
- انکار حکم ظاهری در کلام محقق خراسانی(ره) 121
- عدم جعل تأسیسی از طرف شارع برای امارات 122
- استناد تجویز ترک واقع به شارع 123
- تغایر موضوع حکم ظاهری و حکم واقعی از نظر مرحوم فشارکی(ره) 124
- عدم دخالت حالات متأخره از حکم در حکم شرعی 125
- مناقشۀ مبنایی در کلام مرحوم فشارکی 128
- اشاره 128
- امکان تعلق امر به قصد قربت 129
- مقتضای مبنای ما در بحث جمع بین حکم ظاهری و واقعی 131
- خلط بین وجود خارجی و وجود ذهنی 132
- مبنایی بودن بحث جمع بین حکم ظاهری و حکم واقعی 133
- لزوم انقلاب شک به علم از تأخّر مشکوک از شک 134
- اشاره 134
- اشکال تأخّر قطع از حکم مقطوع 136
- لازمۀ عدم امکان اهمال در مقام ثبوت 137
- اشکال لزوم تصویب 139
- اشاره 141
- کیفیت جمع بین حکم ظاهری و واقعی از نظر محقق نائینی(ره) 141
- جمع بین حکم ظاهری و واقعی در مورد طرق و امارات 142
- وضعیه بودن حجیت و طریقیت 143
- ملاک عمل عقلا به امارات معتبره 144
- مشابهت قطع و امارات در جوّ شرع 145
- اشاره 147
- بررسی کلام نائینی(ره) در جمع بین حکم ظاهری و واقعی در طرق و امارات 148
- عدم ارتباط کاشفیت امارات به شارع 149
- بطلان مقایسۀ ظن معتبر با قطع 150
- فرق بین طریقیت قطع و طریقیت امارات 151
- راه جمع بین حکم ظاهری و واقعی در اصول 151
- اشاره 154
- جمع بین حکم ظاهری و واقعی در اصول محرزه نزد محقق نائینی(ره) 154
- برگشت اشکال جمع بین حکم ظاهری و واقعی در اصول محرزه 155
- عدم توقف اشکال اجتماع حکم ظاهری و واقعی روی کلمۀ حکمین 156
- اشکال جمع بین حکم ظاهری و واقعی در اصول غیر محرزه 157
- کیفیت جمع بین حکم ظاهری و واقعی در اصول غیر محرزه 158
- کسر و انکسار شارع نسبت به مصالح در جمع بین حکم ظاهری و واقعی 159
- دو اعتبار داشتن شک در حکم واقعی از نظر محقق نائینی(ره) 161
- اشاره 161
- عدم منافات ایجاب احتیاط با حکم واقعی 163
- تشابه حدیث رفع با قاعدۀ قبح عقاب بلابیان 164
- مقتضای واقعی حدیث رفع از نظر محقق نائینی(ره) 164
- جمع بین حکم واقعی با قاعدۀ حلیت 165
- اشاره 168
- اشکال دو اعتبار داشتن شک در حکم واقعی 169
- معنای تقدم و تأخر رتبی 169
- لزوم ملاک داشتن تقدم و تأخر نزد فلاسفه 170
- عدم منتفی شدن ایجاب احتیاط در صورت تطابق آن با واقع 171
- اشکال اساسی در جمع بین حکم واقعی و قاعده حلیت و طهارت 172
- اشاره 175
- راه حل اجتماع حکم ظاهری و واقعی از طریق رعایت اهم و مهم 175
- مسلک عقلا در طرق و امارات 176
- لزوم احتیاط در شبهات و اشکالات آن 176
- اتحاد طریقه شارع با مسلک عقلا 177
- لازمۀ همیشگی بودن دین اسلام 178
- برگشت به بحث امکان تعبّد به امارات ظنیّه 179
- اشاره 181
- استدلال به قرآن برای اثبات حرمت تعبد به ظن مشکوک الحجیه 181
- استدلال به روایات برای اثبات حرمت تعبد به ظن مشکوک الحجیه 182
- معنای اذن در آیه شریفه مورد بحث 182
- ادعای بداهت حرمت تعبّد به ظن مشکوک الحجیه 183
- عدم تطبیق مدعای شیخ با دلیلشان 184
- تمسک به عقل برای اثبات حرمت تعبد به ظن مشکوک الحجیه 184
- تفکیک بین حجیت و عدم جواز استناد به شارع 185
- اشاره 188
- تسامحی بودن استعمال کلمۀ حجیت درباره ظن انسدادی بنابر حکومت 189
- معنای حجیت شک قبل الفحص در باب برائت 191
- معنای حجیت ایجاب احتیاط نزد اخباریین 192
- عدم حجیت شک و برگشت حجیت به علم اجمالی 192
- اشاره 194
- تمسک به استصحاب عدم حجیت برای اثبات حرمت تعبد به ظن 194
- اشکال شیخ(ره) به استصحاب عدم حجیت 195
- عدم نیاز به اثر شرعی با وجود حکم شرعی در استصحاب 196
- عدم اختصاص استصحاب در احکام شرعیه به احکام خمسه 197
- تقسیم اشیاء از نظر اثر آنها 198
- تقدّم استصحاب عدم حجیت بر قاعدۀ حرمت اسناد الی الله بغیر علم 199
- جمع بین کلام مرحوم آخوند و مرحوم شیخ در استصحاب عدم حجیت 201
- اشاره 201
- حقیقت تشریع 202
- معنای اسناد«ما لم یعلم من الله الی الله» و فرق آن با تشریع 203
- بررسی امارۀ مشکوکه الحجیه از جهت اسناد الی الله 204
- بررسی امارۀ مشکوکه الحجیه از جهت تشریع بودن 205
- حجیت ظواهر کلمات شارع 207
- اشاره 207
- عدم منجزّیت و معذّریت امارۀ مشکوکه الحجیه 208
- مقتضای مراجعه به عقل نسبت به امارۀ مشکوکه الحجیه 208
- اثبات حجیت ظواهر کلمات شارع 209
- خصوصیت کتاب الله 210
- اتکای عقلا بر ظواهر کلمات در تمام امورشان 212
- اشاره 214
- دلالات الفاظ 214
- دلالت تصوریه و شروط آن 215
- انواع دلالات الفاظ 215
- دلالت تصدیقیه و خصوصیات چهارگانۀ آن 216
- عدم اشتمال کلام بر قرینۀ متصله 217
- تفکیک بین ارادۀ استعمالیه با ارادۀ جدّیه 218
- عدم اشتمال کلام بر قرینۀ منفصله 219
- اثبات اصل صدور روایات از معصومین(علیهم السلام) 221
- اشاره 221
- عدم اشکال در صدور کتاب الله 221
- فهم مراد استعمالی الفاظ 223
- فرق بین هزل و تقیه 224
- فهم جهت صدور روایات 224
- اثبات تطبیق ارادۀ استعمالیه با ارادۀ جدّیه 225
- اشاره 227
- مقتضای اصل در شک در مراد استعمالی متکلم 227
- فرق بین مبنای مشهور و مقتضای تحقیق در شک در مراد استعمالی 228
- بررسی جریان اصاله عدم القرینه 229
- خلط بین مراد جدی و مراد استعمالی در کلام محقق خراسانی(ره) 230
- بررسی معنای اصاله الظهور 231
- خصوصیت کلمات معصومین از نظر جریان اصول لفظیه 232
- عدم تفاوت بین افادۀ ظن شخصی به مراد متکلم و عدم افاده 234
- اشاره 234
- عدم تفاوت بین«من قصد افهامه» و غیر او 235
- عدم تفاوت بین ظواهر کتاب و ظواهر روایات معصومین 235
- مقتضای مراجعه به عقلا در فهم ظهورات کلمات 235
- تفصیل بین«من قصد افهامه» و غیر آن 237
- دلیل اختصاص ظهورات به من قصد افهامه 237
- احتمال وجود قرینۀ حالیه برای من قصد افهامه 238
- اشاره 241
- عدم فرق بین«من قصد افهامه» و غیر آن از نظر بنای عقلا 241
- مؤیّد فقهی برای عدم فرق بین«من قصد افهامه» و غیر آن 242
- خلط بین مخاطب و«من قصد افهامه» 243
- هدف ائمه در افهام همه، حتی آیندگان 245
- بررسی حجیت ظواهر کتاب الله 246
- اتحاد رویۀ شارع در تفهیم و تفهم با مردم 248
- اشاره 248
- لازمۀ کتاب هدایت بودن قرآن و اتحاد شارع با مردم در تفهیم و تفهم 249
- ظاهر بودن الفاظ قرآن لازمۀ معجزه بودن آن 250
- بدیهی بودن ظهور آیات تحدّی 251
- ملازم بودن تحدّی با فهم ظهورات 252
- تمسّک به روایات برای اثبات حجیت ظواهر کتاب 255
- اشاره 255
- روایات آمره به عرضه اخبار بر قرآن 257
- خروج عام و خاص و مطلق و مقید از دائره مخالفت با ظهور 258
- ارجاع شروط بر قرآن 259
- توجیه حجیت کلام ائمه در صورت مخالفت با ظاهر قرآن 259
- استشهاد ائمه به ظاهر قرآن 260
- روایات ناهیه از تفسیر قرآن به رأی 263
- اشاره 263
- ادلۀ اخباریین بر انکار حجیت ظواهر کتاب 263
- خروج حمل لفظ بر معنای ظاهرش از تفسیر 264
- معنای تفسیر به رأی 265
- استدلال به قرآن برای انکار حجیت ظواهر آن 266
- عدم شمول کلمۀ متشابه نسبت به حمل لفظ بر معنای ظاهرش 267
- بطلان تمسک به ظاهر کتاب برای بطلان حجیت ظاهر آن 268
- اشتمال قرآن بر مطالب عالیه و غامضه 270
- اشاره 270
- برخورد ائمه با مدعیان تفسیر و فهم قرآن 271
- شرط عمل به ظاهر قرآن 272
- قابل فهم بودن کثیری از قرآن برای اکثر مردم 273
- اختصاص فهم تمام خصوصیات قرآن به ائمه معصومین(علیهم السلام) 274
- وجود علم اجمالی به مخصّصات و مقیّدات برای قرآن 276
- اشاره 276
- ادعای تحریف قرآن 277
- انکار محققین شیعه نسبت به مسألۀ تحریف قرآن 279
- اختلاف قراءات قرآن و عدم حجیت آن 280
- الاجماع 283
- حجیت اجماع 284
- بررسی حجیت اجماع منقول به خبر واحد 284
- اشاره 284
- سرّ قرار دادن اجماع در ردیف ادلۀ اربعه 285
- دلیل عامه بر حجیت اجماع 286
- تأمّل در حجیت خبر واحد در موضوعات 287
- معنای«لا تجتمع» طبق مناسبت حکم و موضوع 288
- کیفیت کشف اجماع از موافقت معصوم 291
- اشاره 291
- کشف رأی معصوم از طریق اجماع دخولی 292
- عدم زیان مخالفت معلوم الحال ها به اجماع دخولی 293
- اجماع تشرّفی 294
- وجه عدم حجیت اجماع تشرّفی 296
- اشاره 299
- خصوصیت اجماع لطفی 299
- معنای قاعده لطف 300
- عدم وجوب لطف بر امام معصوم(علیه السلام) 301
- کشف اجماع از وجود دلیل معتبر نزد مجمعین 303
- نرسیدن دلیل معتبر به دست متأخرین 304
- امکان عدم تمامیت دلیل معتبر قدما نزد متأخرین 304
- ملازمه عادیه بین قول مرئوسین و رضایت رئیس 306
- اشاره 306
- ملازمۀ عادیه بین قول علما و رضایت معصوم(علیه السلام) 307
- اشکال نائینی(ره) بر وجود ملازمه عادیه بین قول امام و علما و پاسخ آن 308
- تقسیم مسائل فقهیه نزد مرحوم آقای بروجردی 309
- قبول ملازمه عادیه بین قول علما و رضایت معصوم در مسائل اصلیه 310
- بررسی شمول ادلۀ حجیت خبر واحد نسبت به نقل اجماع 313
- اشاره 313
- بنای عقلا 313
- محدودیت بنای عقلا در عمل به خبر ثقه 315
- خصوصیت بنای عقلا در عمل به خبر ثقه 316
- عدم احراز بنای عقلا در عمل به اخبار غیر متعارفه 318
- عدم شمول بنای عقلا نسبت به نقل اجماع 319
- اشاره 320
- مقتضای رجوع به بنای عقلا در حجیت اجماع منقول 320
- انواع نقل اجماع از نظر نقل سبب و مسبب 321
- قسم نقل اجماع به صورت نقل سبب 322
- شمول بنای عقلا نسبت به نقل سبب در نقل اجماع 323
- اشکال محقق اصفهانی ره در صورت نقل جزء سبب 324
- اختلاف ناقل و منقول الیه در مقدار سببیت سبب در کشف قول امام(علیه السلام) 324
- عدم لزوم تمام العله برای مدلول های التزامی 325
- شهرت فتوایی، عملی و روائی 328
- بررسی حجیّت شهرت فتوائیه و شهرت عملی 329
- اشاره 329
- حجیّت شهرت فتوایی و عملی 329
- نسبت بین شهرت روائیه و شهرت فتوائیه 330
- معنای شهرت فتوائیه 331
- کیفیت تمسک به مقبوله ابن حنظله برای حجیت شهرت فتوائیه 332
- بررسی معنای«المجمع علیه» در مقبوله ابن حنظله 333
- قرائن بر مراد نبودن شهرت فتوائیه در مقبوله ابن حنظله 334
- مقتضای تعلیل در مقبولۀ عمر بن حنظله 336
- اشاره 336
- کاربرد شهرت روائیه 337
- اشکال تصور تعارض دو شهرت من حیث الفتوی 338
- کیفیت تصور دو شهرت متعارض من حیث الفتوی 339
- اشکال وجود روایت در شهرت فتوائیه 340
- اشعار وصف به علیّت 341
- القاء خصوصیت از شهرت روائیه 342
- اشاره 344
- شمول مقبوله ابن حنظله نسبت به شهرت فتوائیه 344
- استفادۀ حجیت شهرت فتوائیه از مقبولۀ عمر بن حنظله 345
- مقدار کاربرد مقبوله ابن حنظله نسبت به کتب فقهی قدما 346
- توسعۀ حجیت شهرت نسبت به شهرت فتوائیه نزد متأخرین 347
- خصوصیت تعلیل مقبوله ابن حنظله نزد محقق نائینی 348
- اشاره 351
- عدم استفاده عموم از الف و لام«المجمع علیه» 352
- علم و اطمینان و«لا ریب فیه» عرفی 352
- تمسک به اولویت شهرت فتوائیه و عدم تمامیت آن 355
- حجیت خبر واحد 357
- اشاره 358
- حجیت خبر واحد از اهم مسائل علم اصول 358
- حجیت خبر واحد 358
- اقسام ثلاثۀ خبر 359
- دخول خبر مستفیض در بحث خبر واحد 360
- کیفیت اصولی بودن بحث از مسأله خبر واحد 361
- توجیه صاحب فصول برای اصولی دانستن بحث خبر واحد 362
- مقدّم بودن بحث از دلیلیت دلیل بر بحث از خود دلیل 362
- تغییر در موضوع و محمول مسألۀ اصولی 363
- توجیه مرحوم شیخ ره برای اصولی دانستن بحث خبر واحد 363
- خروج ثبوت تکوینی سنّت از محل نزاع 364
- اشاره 366
- منکرین حجیت خبر واحد 366
- تمسّک منکرین حجیت خبر واحد به قرآن 367
- عدم اختصاص آیۀ«إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ» به امور اعتقادی 368
- تخصیص آیۀ«إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً» به ادله حجیت خبر واحد 369
- عدم ابای آیۀ«إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً» از تخصیص 370
- اشاره 373
- ورود و حکومت، تخصیص و تخصص 373
- ورود ادلۀ حجیت خبر واحد بر آیات ناهیه از اتباع ظن 373
- معنای تخصّص 374
- معنای تخصیص 374
- معنای ورود و فرق آن با حکومت 375
- معنای حکومت یک دلیل بر دلیل دیگر 376
- فرق بین حکومت و تخصیص 377
- اشاره 380
- ورود ادلۀ حجیت خبر واحد بر آیات ناهیه از اتباع غیر علم 380
- معنای علم مأخوذ در آیات ناهیه از اتباع غیر علم 381
- قطعی بودن خبر واحد از بعد دلیل حجیت آن 382
- تخصص داشتن ادله حجیت خبر واحد نسبت به آیات ناهیه 384
- جدا کردن ادلۀ حجیت خبر واحد از حیث تقدّم بر آیات ناهیه 384
- اشاره 387
- کیفیت تقدّم ادلۀ حجیت خبر واحد بر آیات ناهیه نزد محقق نائینی(ره) 387
- لزوم دور از رادعیت آیات ناهیه نسبت به سیره نزد محقق نائینی ره 388
- عدم استفادۀ القای احتمال خلاف از ادلۀ حجیت خبر واحد 389
- مقتضای حجیت امارات نزد شارع 390
- اشاره 392
- علت رجوع عقلا به خبر ثقه 392
- عدم لزوم دور از رادعیت آیات ناهیه نسبت به سیره عقلا 393
- تصور دور در صورت مخصص بودن سیره نسبت به آیات ناهیه 394
- فرق بین رادعیت و مخصصیت سیره نسبت به آیات ناهیه 394
- عدم تصور حکومت سیره نسبت به آیات ناهیه 395
- اشاره 397
- تمسک منکرین حجیت خبر واحد به روایات 397
- ادلۀ منکرین حجیت خبر واحد 397
- عدم امکان تمسک به خبر واحد برای نفی حجیت خبر واحد 398
- لازمۀ تواتر اجمالی 399
- معنای مخالفت خبر با کتاب الله 399
- جمع بین اخبار ناهیه از عمل به خبر واحد 401
- جواب از تمسک منکرین حجیت خبر واحد به اجماع 402
- تمسک منکرین حجیت خبر واحد به اجماع 402
- تمسک منکرین حجیت خبر واحد به عقل 403
- اشاره 405
- ادلۀ قائلین به حجیت خبر واحد 405
- تمسک قائلین حجیت خبر واحد به کتاب 405
- تمسک به مفهوم وصف در آیه نبأ برای حجیت خبر واحد 406
- عدم تمامیت تمسک به مفهوم وصف در آیۀ نبأ 408
- عدم استفاده شدن علیّت منحصره در مفهوم وصف 409
- فرق بین مفهوم شرط و مفهوم وصف 409
- اشاره 411
- احترازی بودن، اصل در قیود 411
- معنای احترازی بودن قید 412
- شرط مفهوم داشتن قضیۀ شرطیه 413
- تمسک به مفهوم شرط در آیه نبأ 413
- شبیه بودن آیۀ نبأ به مثال«ان رزقت ولدا فاختنه» 414
- کیفیت تصور مفهوم شرط در آیه نبأ نزد محقق خراسانی 415
- عدم ظهور آیه در کلام محقق خراسانی 416
- کلام محقق نائینی(ره) در تأیید مفهوم داشتن آیه نبأ 418
- اشاره 418
- عدم ظهور آیه نبأ در اعطای ضابطۀ کلیه 419
- اشکال تعدد جزاء عند تعدد شرط در آیۀ نبأ 421
- اشاره 424
- اشتراک خبر عادل و فاسق در علت مذکور در آیه نبأ 425
- علت ذکر کلمۀ فاسق در آیۀ نبأ 426
- جواب از اشکال ذکر علت در قضیه شرطیه در آیۀ نبأ 427
- تقدم مفهوم بر عمومیت علت 428
- جلوگیری از لزوم لغویت در مفهوم 429
- مانعیت علت از انعقاد مفهوم 429
- خروج نبأ علم آور از آیۀ نبأ و مفهوم نداشتن آیه در صورت تعارض 430
- حکومت مفهوم آیه نبأ بر تعلیل آیه نزد محقق نائینی(ره) 432
- اشاره 432
- عدم تلازم بین حجیت و علم تعبدی بودن چیزی 434
- ملاک عمل عقلا به خبر ثقه 435
- اشکال در اصل ثبوت مفهوم برای آیه نبأ 435
- لزوم دور از تقدم مفهوم بر علت نزد محقق اصفهانی(ره) 437
- اشاره 439
- معنا کردن جهالت در آیۀ نبأ به سفاهت 439
- استعمال جهل در مقابل عقل در لسان شارع 440
- شهادت کتب لغت و آیه بر معنای جهالت 440
- حصول تبیّن با قیام بیّنه مقام علم 442
- اشکال خروج مورد از حکم در صورت مفهوم داشتن آیۀ نبأ 443
- جواب محقق نائینی(ره) از اشکال خروج آیۀ نبأ از مورد خودش 446
- اشاره 446
- معنای اتحاد قضیۀ مفهومیه و منطوقیه در موضوع 447
- ملاک بودن عمل کردن به خبر فاسق برای ملامت در آیه نبأ 448
- حجیت قول عادل در موضوعات نزد عقلا 449
- عدم فرق بین خبر عادل در موضوعات و احکام در زمان نزول آیۀ نبأ 450
- اختصاص داشتن نبأ به امور خطیره و مهمه 453
- اشاره 453
- استعمال نبأ در مطلق خبر 454
- دخول مقام در امور مهمه 455
- اهمیت مطالعه و تدبّر در قرآن 455
- تعارض ادلۀ حجیت خبر واحد با آیات ناهیه از اتباع غیر علم 457
- اشکالات عمومی به مطلق ادلۀ حجیت خبر واحد 457
- اشاره 457
- اشکال تعارض آیات ناهیه از اتباع غیر علم با ادلۀ حجیت خبر واحد 457
- لزوم عدم حجیت خبر واحد از ادلۀ حجیت خبر واحد 458
- تعارض بین اجماع سید مرتضی(ره) و اجماع شیخ(ره) بر حجیت خبر واحد 459
- تقدیم عمل به تمام اخبار بر عمل به خبر سید 460
- لازم آمدن عدم حجیت خبر سید از خود خبر سید مرتضی 460
- عدم انحصار بین عمل به خبر سید و عمل به بقیه اخبار 461
- جواب مرحوم آخوند(ره) از اشکال شمول خبر سید نسبت به خود خبر سید 464
- اشاره 464
- اجماع سید بر عدم حجیت مطلق خبر واحد 465
- عدم شمول ادلۀ حجیت خبر واحد نسبت به اخبار مع الواسطه 466
- عدم انصراف ادله حجیت خبر واحد از اخبار مع الواسطه 467
- عدم وجود واسطه زیاد بین صاحبان کتب اربعه و ائمه معصومین(علیه السلام) 468
- اختصاص انصراف به ادله لفظیه 469
- عدم شمول ادلۀ حجیت خبر واحد نسبت به اخبار مع الواسطه 471
- اشاره 471
- عدم لزوم حکم شرعی بودن یا موضوع حکم شرعی بودن خبر 473
- منتهی شدن اخبار مع الواسطه به قول الامام 474
- شرط موضوع خارجی در صورت مخبربه واقع شدن 475
- لزوم استحاله از بودن«صدّق العادل» اثر شرعی برای خودش 476
- جواب مرحوم نائینی(ره) از تقریب سوم اشکال اخبار مع الواسطه 478
- اشاره 478
- عدم اختصاص جواب مرحوم نائینی(ره) به مبنای خودشان 480
- وجوب تقدّم موضوع بر حکم 481
- وجود اقرار بر اقرار و بیّنه بر بیّنه در فقه 483
- بودن ادلۀ حجیت خبر واحد بنحو قضیۀ حقیقیه 483
- اسقاط وسائط اخبار در نظر عرف 484
- کیفیت استدلال به آیه نفر برای حجیت خبر واحد 486
- استدلال به آیه نفر 486
- اشاره 486
- معنای استفهام و لیت و لعل درباره خداوند تعالی 487
- داعی انشای لیت و لعل درباره خداوند متعال 489
- طریقۀ استفادۀ وجوب حذر از آیۀ نفر نزد محقق خراسانی(ره) 489
- ملازمۀ بین محبوبیت حذر و وجوب آن 492
- اشاره 492
- استفادۀ وجوب حذر از لولای تحضیضیه 494
- کیفیت استفاده اطلاق وجوب حذر به دنبال انذار 495
- کیفیت استفادۀ حجیت خبر واحد فی الجمله از آیۀ نفر 495
- لزوم برگشت اجماع مرکب به اجماع بر عدم فصل 496
- عدم ملازمه بین رجحان حذر و وجوب آن 498
- طریقۀ استفادۀ وجوب از«لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» 500
- اشاره 500
- عدم امکان تعلق خطاب به امور نفسانیه 501
- امکان ارادۀ حذر قلبی از«لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» 502
- لزوم دقت بیشتر در آیات قرآن 503
- معنای متناسب با ظاهر آیۀ نفر 504
- تفسیر منقول از ابن عباس درباره آیۀ نفر و دلیل ضعف آن 505
- اشاره 507
- طریقۀ استفاده وجوب انذار در نظر محقق نائینی(ره) 508
- تمسک به اصاله العموم و اصاله الاطلاق و فرق آن 509
- عدم استفاده اطلاق وجوب قبول قول منذر از آیۀ نفر 511
- اصاله حمل المتکلم علی مقام البیان 512
- طریقه اثبات اطلاق وجوب تحذر در آیه نفر 514
- اشاره 514
- معنای اصل در مقام بیان بودن متکلم 515
- بررسی معنای آیه نفر با توجه به سیاق آن 515
- معنای تحذّر و معنای مناسب آن با آیه 517
- نفسانی بودن تحذّر 518
- شاهد بر عدم اطلاق وجوب حذر در آیۀ نفر 519
- استدلال به آیه نفر بر وجوب معرفت امام 520
- تمسک به آیۀ«فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ» برای حجیت خبر واحد 521
- استدلال به آیۀ ذکر بر حجیت خبر واحد 521
- اشاره 521
- اختصاص آیۀ ذکر به مسائل اعتقادی 522
- احتمال ثبوت نبّوت به خبر واحد 522
- دلالت آیه بر تحصیل علم و عدم کفایت ظن 523
- احتمال کفایت علم تعبّدی نزد محقق اصفهانی(ره) 524
- بعد مسألۀ تعبّد در ما نحن فیه 525
- عدم تناسب علم تعبدی با علم وجدانی در«إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» 525
- کیفیت تمسک به اخبار علاجیه برای حجیت خبر واحد 528
- تمسک به روایات برای حجیت خبر واحد 528
- اشاره 528
- تمسک به روایات آمره به رجوع به ثقات 529
- روایات آمره به رجوع به افراد خاص 529
- روایات آمره به ضبط و حفظ احادیث 530
- اشکال تمسک به اخبار برای حجیت خبر واحد 530
- تواتر لفظی، معنوی، اجمالی 531
- اشاره 533
- انکار تواتر اجمالی از نظر محقق نائینی(ره) 533
- برگشت تواتر اجمالی به تواتر معنوی 534
- جواب نقضی به مرحوم نائینی(ره) از طریق علم اجمالی 534
- موارد استفادۀ از تواتر اجمالی 535
- بررسی تواتر معنوی و تحقق آن در طوایف اربعه روایات 536
- عدم فرق بین تواتر معنوی و تواتر اجمالی در ما نحن فیه 537
- اشاره 539
- قدر متیقن روایات داله بر حجیت خبر واحد نزد محقق نائینی(ره) 539
- قدر متیقن روایات داله بر حجیت خبر واحد نزد امام راحل(ره) 541
- احتمال دخالت خصوصیت کثرت نقل راوی 542
- توقف تمسک به اجماع منقول بر اثبات حجیت خبر واحد 544
- اشاره 546
- تمسک به اجماع محصّل برای اثبات حجیت خبر واحد 546
- استدلال به اجماع بر حجیت خبر واحد 546
- عدم اعتبار اجماع مدرکی 547
- توقف اجماع محصّل بر تمامیت اجماع دخولی 547
- تحصیل اجماع بر حجیت خبر واحد با فرض انسداد باب علم 548
- تمسک به اجماع عملی فقها برای اثبات حجیت خبر واحد 550
- عدم اعتبار اجماع عملی با وجود اختلاف در مبانی مجمعین 551
- استدلال به دلیل عقل بر حجیت خبر واحد 553
- اشاره 553
- اجماع عملی بر حجیت خبر واحد 553
- برگشت اجماع عملی به سیرۀ عقلا 554
- تمسک به دلیل عقل برای حجیت خبر واحد 555
- لازمۀ علم اجمالی به صدور بعضی از روایات 556
- برگشت دلیل عقل به اصاله الاشتغال 556
- ضرورت عمل به روایات برای به دست آوردن خصوصیات عبادات 557
- برگشت تقریر دوم دلیل عقل به اصاله الاحتیاط 558
- تمسک به حدیث ثقلین برای اثبات حجیت خبر واحد 560
- اشاره 560
- عدم تطبیق دلیل صاحب حاشیه در اثبات حجیت خبر واحد با مدعای ما 561
- برگشت دلیل صاحب حاشیه بر اثبات حجیت خبر واحد به دلیل اول و دوم 562
- توجیه مرحوم آخوند از کلام صاحب حاشیه برای اثبات حجیت خبر واحد 562
- وجوب اتباع مظنون السنه 563
- فرق بین قرآن و سنّت از نظر حجیت مظنه 564
- عدم اعتبار حصول ظن از خبر واحد 565
- استدلال به بنای عقلا بر حجیت خبر واحد 567
- اشاره 567
- تمسک به بنای عقلا برای حجیت خبر واحد 567
- قدمت بنای عقلا و مسائل عقلائیه 568
- عدم ردع شارع از بنای عقلا بر عمل به خبر ثقه 570
- احتمال رادعیت آیات ناهیه از اتباع غیر علم از بنای عقلا 570
- نیاز به رادع صریح از بنای عقلا بر عمل به خبر ثقه 571
- اشاره 573
- کفایت عدم ردع شارع از سیره عقلا بر عمل به خبر ثقه 573
- تأیید عملی ائمۀ نسبت به سیره عقلا بر عمل به خبر ثقه 574
- اهتمام ائمه(علیهم السلام) و روات به ضبط و نقل روایات 575
- استفاده تأیید سیره عقلا از برخورد ائمه با فقهای عامه 576
- کفایت ثبوت وثاقت نوعیه راوی 578
- اشاره 580
- توثیق خاص و توثیق عام اهل خبره نسبت به رواه 581
- کفایت توثیقات عامه نسبت به روات در صورت عدم معارض 582
- عدم حجیت خبر واحد در موضوعات 583
- عدم تمامیت دلیل انسداد بعد از تمامیت حجیت خبر واحد 585
- مباحث اصول عملیه اصل برائت 586
- مباحث اصول عملیه 587
- اشاره 587
- اصول عملیه 587
- فرق بین اصاله الطهاره و اصاله الحلیه 588
- ملاک عملی بودن یک اصل 589
- اقسام شک در تکلیف و اختلاف نظر شیخ(ره) و آخوند(ره) 590
- فرق بین شبهۀ حکمیه و موضوعیه 591
- محل نزاع بین اصولیین و اخباریین در باب برائت 593
- اشاره 593
- اصاله البرائه 593
- کیفیت وجود بیان در موارد اجرای برائت از نظر اخباریین 594
- وجود بیان در موارد شبهه محصوره 595
- مبحث اصاله البرائه 596
- محل اختلاف و اتفاق اخباریین و اصولیین در قاعده قبح عقاب بلا بیان 596
- تمسک به کتاب برای اثبات برائت 597
- اشکال به استدلال به آیۀ«وَ ما کُنّا مُعَذِّبِینَ» برای اثبات برائت 597
- عدم اختصاص آیه به امتهای گذشته 598
- استدلال به آیات بر اصاله البرائه 600
- اشاره 600
- عمومیت آیۀ«وَ ما کُنّا مُعَذِّبِینَ» نسبت به عذاب اخروی و دنیوی 600
- استدلال به اولویت قطعیه در آیۀ«وَ ما کُنّا مُعَذِّبِینَ» 601
- عدم ملازمه بین نبودن عذاب با عدم استحقاق آن 601
- ارادۀ نفی عذاب از کلمۀ نفی استحقاق عذاب در کلمات اصولیین 602
- کنایه بودن بعث رسل از بیان حکم 604
- اختصاص آیه به اتمام حجت بر امم سابقه 604
- تمسک به آیۀ«لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاّ ما آتاها» برای اثبات برائت 606
- اشاره 606
- احتمالات موجوده در معنای آیۀ«لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاّ ما آتاها» 607
- معنا کردن(ما) موصوله در آیه به معنای تکلیف 607
- معنا کردن(ما) موصوله به معنای مال 608
- معنا کردن مای موصوله در آیه به معنای فعل مکلف 609