سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 14

درس شصت و هشتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

اعتبار قصد وجه و قصد تمییز در عبادات

یکی از ادله ای که اقامه شده بر این که احتیاط در عبادت، جایز نیست، این دلیل است که می گویند: در عبادات تنها قصد قربت معتبر نیست، بلکه علاوه بر قصد قربت، قصد وجه نیز معتبر است و همین طور تمیز نیز معتبر است.

معنای قصد وجه

در معنای قصد وجه، دو احتمال جریان دارد؛ یکی اینکه عنوان عبادت را اگر واجب است، لوجوبها و غایت را عبارت از وجوب قرار بدهد و اگر مستحب است، غایت را عبارت از استحباب قرار بدهد. نماز یومیه را لوجوبها قصد بکند و نماز شب را لاستحبابها.

احتمال دوم این است که مسألۀ وجوب و استحباب را به عنوان صفت برای عمل قرار بدهد، مثل اینکه در تلفظ بگوید: «انّی أصلی صلاه واجبه ای متثفه بالوجوب، و اصلی صلاه