سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 320

درس یکصد و سیزدهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

مقتضای رجوع به بنای عقلا در حجیت اجماع منقول

بحث در این بود که آیا ادله حجیت خبر واحد همان طوری که خبر ثقه را شامل می شود، اجماع منقول را هم شامل می شود یا نه؟ عرض کردیم که در رابطه با ادله حجیت خبر واحد ولو اینکه به آیات و روایات و اجماع و امثال ذلک استدلال شده لکن عمده دلیل که بعدا هم ان شاء اللّه ذکر می شود مسأله بنای عقلاست و بنای عقلا یک دلیل لبّی است که فاقد لسان است که ما به اطلاقش تمسک کنیم. ادله لبّیه تنها در قدر متیقن آنها یعنی مواردی که ما ثبوت آن ادله را احراز می کنیم، قابل استماع است و وقتی که ما در مورد عمل به خبر ثقه به بنای عقلا مراجعه می کنیم، می بینیم که در یک مواردی این بنای عقلا به عنوان قدر متیقن وجود دارد و آن موارد جاهائی است که دو خصوصیت داشته باشد: یک خصوصیت اینکه مخبربه و آن چیزی که مورد اخبار این مخبر واقع می شود، یک امر حسی باشد، آنرا شنیده باشد، دیده باشد، با سایر حواس آنها را حس کرده باشد، اما اگر یک مخبری، یک مطلبی را از روی حدس