سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 344

درس یکصد و شانزدهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

شمول مقبوله ابن حنظله نسبت به شهرت فتوائیه

بحث در این بود که اگر ما شهرت در مقبوله عمر بن حنظله را به معنای شهرت فتوائیه بگیریم و بگوییم: مقصود از«فأن المجمع علیه» یعنی روایتی که من حیث الفتوی، من حیث المفاد، شهرت داشته باشد، آیا می توانیم از این عبارت، حجیت شهرت فتوائیه را در آن جهتی که محل بحث ماست استفاده کنیم یا نه؟ چون محل بحث ما جائی نیست که یک روایتی باشد و مشهور بر طبق روایت، فتوی داده باشند، بلکه محل بحث ما، آنجائی است که ما تنها با یک شهرت فتوائیه در یک مسأله فقهی مواجه باشیم. می خواهیم ببینیم نفس همین شهرت فتوائیه، آیا به عنوان یک حجت شرعیه می تواند مطرح باشد یا نمی تواند؟ پس با توجه به این محل بحث، آیا مدلول مقبوله عمر بن حنظله می تواند این را ثابت کند؟

عرض کردیم که یا باید از طریق اینکه تعلیق حکم به وصف، مشعر به علیت است، استفادۀ علیّت بکنیم و کاری به موصوف نداشته باشیم و یا مسأله القاء خصوصیت را پیش بکشیم. و