سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 486

درس یکصد و سی و هفتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

استدلال به آیه نفر

کیفیت استدلال به آیه نفر برای حجیت خبر واحد

یکی از آیاتی که برای حجیت خبر واحد به آن استدلال شده است، آیۀ نفر است، که خداوند می فرماید: «وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّهً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» . استدلال به این آیه با توجه به چند امر و انضمام چند امر به یکدیگر تمامیت پیدا می کند.

یک امر مهم، این است که اثبات کنیم، دلالت این آیه را بر این معنی که وقتی که متفقهین برمی گردند الی قومهم و قوم را انذار می کنند، به دنبال انذار آنها، این حذر و تحذّر بر قوم، واجب است. به عبارت دیگر: ثابت بشود که از این لعلهم یحذرون، وجوب حذر و تحذر استفاده می شود. حالا به چه طریقی«لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» دلالت بر وجوب می کند؟ خود این امر،