سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 530

او یاد بگیرد، البته این احتمال هم هست که رجوع به اینها به عنوان مفتی باشد لکن اینها به عنوان راوی و واسطه و اینکه آشنا به حلال و حرام هستند، مطرح هستند. پس اینکه می فرماید: «علیک بهذا الجالس» یعنی برو پیش این و روایاتی که برای تو نقل می کند و مطالبی را که از قول ما از حلال و حرام بیان می کند، فرض کن خود ما می گوییم ولو اینکه قول او افاده علم نمی کند، برخلاف قول امام معصوم که مفید علم است.

روایات آمره به ضبط و حفظ احادیث

طائفه چهارم: روایاتی است که در مقام تحریص و ترغیب روات است که این مطالبی را که از ما می گیرید، ضبط کنید و روایت کنید و برای شاگردان خودتان نقل کنید و اشاره می کنند که در آینده(مثل زمان ما که خیلی از آن مطالب، مورد نیاز است) اینها مورد نیاز شیعه خواهد بود. اگر خبر واحد حجیت نداشت و حجیت منحصر به اخبار متواتر بود، جور درنمی آمد.

در تمام وسائل، روایات خیلی کمی را می توانیم به عنوان خبر متواتر بدست آوریم. 99 درصد مسائل از راه غیر روایت متواتر به ما رسیده است. پس این اهتمام ائمه و تحریص و ترغیب ائمه می رساند که خبر واحد حجت است.

و نکته ای هم هست اینکه شما می بینید مثلا زراره فرضا هشتاد هزار روایت دارد و در خیلی از آنها سؤال مطرح شده و جواب گرفته است، این به معنای این نیست که جواب این سؤالها، مورد نیاز زراره بوده است، بلکه به خاطر این بوده که اینها با هدایت و راهنمایی ائمه(علیهم السلام) می دانستند که شیعه در آینده گرفتار غیبت امام معصوم(علیه السلام) خواهد شد و راهی برای بدست آوردن اخبار ائمه(علیهم السلام) جز روایات ندارند. لذا خیلی از سؤالاتی که زراره و امثال وی مطرح می کردند، مورد نیاز آنها نبوده، بلکه سؤال طرح می کردند تا جواب امام(علیه السلام) را بشنوند و در کتابهای خود و در مجالس درسی خود به عنوان روایت مطرح کنند تا با واسطه در اختیار ما قرار بگیرد و این ملازم با حجیت خبر واحد است.

اشکال تمسک به اخبار برای حجیت خبر واحد

اشکال اساسی از جهت استدلال به این چهار طائفه این است که آیا این مجموعه با همه کثرتی که دارد، از عنوان خبر واحد بودن خارج است یا نیست؟ اگر خبر واحد باشد، نمی شود بر حجیت خبر واحد با خبر واحد استدلال کرد. به عبارت دیگر: اینکه اخبار علاجیه دلالت