سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 8

درس شصت و هفتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

لزوم تشریع از احتیاط در عبادات

بحث در ادله و وجوهی بود که در مسألۀ عبادات، دلالت بر عدم جواز احتیاط می کرد؛ دو دلیل را ملاحظه فرمودید. دلیل سوم که در کلام شیخ انصاری(ره) ذکر شده، این است که؛ احتیاط در باب عبادات، مستلزم تشریع است و تشریع هم محرّم است برای اینکه اگر کسی بخواهد در باب عبادات احتیاط بکند، قوام عبادیت عبادت به قصد تقرب است، و لازمۀ رعایت قصد تقرب، این است که در هر یک از دو محتمل، این معنا رعایت بشود؛ یعنی کسی که مردد است که نماز ظهر، واجب است یا نماز جمعه، اگر بخواهد احتیاط بکند، باید هم قصد قربت را در نماز ظهر رعایت بکند و هم در نماز جمعه؛ یعنی هر کدام از اینها را به عنوان «انّها عباده مقربه» انجام بدهد، در حالی که می داند که یکی از این دو، فاقد وصف عبادیت است و هیچ گونه مقرّبیتی ندارد.

پس احتیاط در باب عبادات، مستلزم این است که یک چیزی که در شریعت، عنوان