سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 10 صفحه 93

درس هشتادم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

عرض کردیم، محظوراتی که از تعبد به مظنه، امکان دارد توهم شود روی هم رفته چهار محظور است؛ که دو محظور آن را تا حالا بحث کردیم و جواب دادیم: یکی محظور اجتماع مثلین یا اجتماع ضدین بود که مستقیما در رابطه با خود احکام و خود خطابات مطرح بود.

محظور دوم که کلام ابن قبه ناظر به این محظور بود، مسأله تفویت مصلحت و القاء در مفسده بود؛ که القاء در مفسده، لازمۀ حکم و لازمه خطاب است، و تفویت مصلحت هم همین طور.

بحث در این رابطه تا حدی به طول انجامید و بالاخره جواب اصلی را ما قبلا ذکر کردیم.

اشکال لزوم اجتماع حبّ و بغض از تعبّد به خبر واحد

و اما محظور سوم: مسأله اجتماع اراده و کراهت و یا اجتماع حب و بغض بود در مواردی که اگر یک شیئی به حسب واقع، واجب باشد، لکن اماره ظنیه دلالت بر حرمت آن شیء بکند، اینجا گفته می شود که حب و بغض با هم مجتمع شده اند و اراده و کراهت با هم مجتمع