سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 11 صفحه 187

درس یکصد و هشتادم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

دربارۀ حدیث«کل شیء مطلق حتی یرد فیه نهی» از نظر احتمالاتی که در مقام ثبوت جریان دارد، بحث می کردیم. گفتیم: در کلمۀ نهی، دو احتمال جریان دارد: یک احتمال این است که متعلق نهی، همان شیء باشد بعنوانه الاولی، به همان عنوانی که حکم واقعی به آن تعلق می گیرد. احتمال دیگر این است که متعلق نهی هم شیء باشد به عنوان اولی و هم شیء باشد به عنوان اینکه مشکوک الحکم و مجهول الحکم است.

اگر مقصود از نهی، آن احتمال اول باشد، معنایش این است که غایت برای حلیت و اباحه، همان وصول نهی است بعنوانه الاولی، پس معنایش این است که تا نهی بعنوان اولی شیء، از شارع صادر نشود و به مکلف نرسد، این شیء محکوم به اباحه و محکوم به