سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 11 صفحه 252

امثال اینها بوده است و عمل آنها سبب شده است که بعضی از احکام برای ما مخفی مانده است، اگر این خفاء و حجب را به خداوند تبارک و تعالی نسبت بدهیم، یک امر، غیر معهود در نسبت های کتاب و سنت است. در آیۀ«وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ» آن رمی، یک رمی مطلوبی است، یک رمی محبوب خداوند تبارک و تعالی است ولو اینکه خدای نکرده یک معنای زشتی هم باشد، از نظر فلسفی، هیچ فرقی نمی کند در«وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ» و ملاک در هردو، یکی است، و بنا این نبوده که در غیر از افعال حسنه ولو به همین صورت، اسنادی به خداوند تبارک و تعالی داده شود، «و حجب الله عمله» از همین قبیل است. پس این قرینه می شود بر این که«حجب الله علمه» هم مثل همان روایت«اسکتوا عما سکت الله عنه» است و نمی تواند به بحث برائت ارتباطی پیدا کند. با توجه به این نکته، بعید نیست که کسی در این جا این حرف را مطرح کند.

پرسش:

1 - علت تقدّم حدیث حجب بر ادلۀ احتیاط چیست؟

2 - اشکال به استدلال به حدیث حجب را با جواب آن بیان کنید.

3 - فرق بین حدیث حجب و حدیث رفع چیست؟

4 - خصوصیت افعال ارادیه انسان را توضیح دهید.

5 - مقتضای کلمه«موضوع عنهم» در فهم معنای حدیث چیست؟