سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 11 صفحه 32

درس یکصد و شصتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

عرض کردیم که اگر آیۀ شریفه«لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاّ ما آتاها» بر مسألۀ برائت دلالت کند، آیا مفاد این آیه در مقابل ادلۀ احتیاط به عنوان مخالف ادلۀ احتیاط و معارض مطرح است یا مثل قاعدۀ قبح عقاب بلا بیان است؟ و همینطور آیۀ گذشته، محکوم ادلۀ وجوب احتیاط است؟

محقق اراکی(قدس سره) فرمودند که این آیه در مقابل ادلۀ احتیاط، نقشی ندارد، برای اینکه مفاد این آیه، این است که در رابطۀ با تکلیف مجهول و تکلیف غیر واصل خداوند تکلیفی ندارد. ایشان می فرماید: اخباریین نمی خواهند به استناد تکلیف مجهول، برای انسان ایجاد کلفت بکنند، بلکه ایجاد کلفت از ناحیۀ ادلۀ وجوب احتیاط است و فرضا ادلۀ