سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 11 صفحه 480

ذلک الثواب» این ثواب به او داده می شود ولو اینکه روایت هم به حسب واقع، مجهول و کذب باشد.

بحث از این روایات که به اخبار«من بلغ» تعبیر می شود در مفاد این روایات است که این روایات چه می گویند؟ مجموعۀ این روایات چه مفادی دارند؟ و به اصطلاح کاربرد این روایات تا چه مقدار است؟ و این روایات چه معنایی را دنبال می کنند؟ احتمالات متعددی در معنای این روایات وجود دارد.

استفاده استحباب از اخبار من بلغ طبق نظریه محقق خراسانی

یک قول مربوط به محقق خراسانی، صاحب کفایه است که ایشان بعد از آنکه در مفاد این اخبار، بحث می کند نتیجه می گیرد که این اخبار در حقیقت می خواهد لباس استحباب به این عمل این چنینی بپوشاند و از این طریق، نفس این عمل کذایی را مستحب کند، آن هم نه به عنوان ثانوی بلکه به عنوان اولی، این روایات حکم به استحباب چنین عملی را می کنند، منتها فرقش با روایات دیگری که در باب مستحبات وارد شده است این است که روایات دیگری که مستحبات را بیان می کنند، یک عمل را بیان می کنند، دلیل استحباب صلاه اللیل، صلاه اللیل را مستحب می کنند، دلیل استحباب مثلا نافلۀ ظهر، نافله ظهر را مستحب قرار می دهد، معمولا ادله مستحبات مثل ادله واجبات، هر کدام در مقام بیان یک واجب و یا یک مستحب هستند، اما اخبار«من بلغ» روی این تفسیری که مرحوم محقق خراسانی از این روایات می کند، روایاتی هستند که به صورت کلی، هر عملی را که«بلغه علیه ثواب یکون مستحبا» مثل اینکه فرض کنید اخبار«من بلغ» چنین معنایی را دلالت می کنند، می گویند: «یستحب کل عمل بلغه عن النبی ثواب علیه» که به صورت عام و به صورت کلی، هر عملی را که«بلغه عن النبی او عن الامام ثواب علیه» خود همان عمل مستحب است، بعنوانه مستحب است مثل همان جایی که دلیل خاص بر استحبابش قائم شده باشد.

این«بلغه ثواب علیه» حتی عنوان بلوغ هم داخل در دایرۀ مستحب نیست که اگر از ما