سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 11 صفحه 497

است که این اخبار من بلغ چه نقشی دارد؟ «هل هی قاعده فقهیه؟ او قاعده اصولیه؟» یا این که یک احتمال دیگری در کار است؟

تحفّظ بر مصالح موجود در مستحبات

اینجا یک بیانی سیدنا الاستاذ الاعظم الامام(ره) در مفاد اخبار من بلغ دارند که بیان ایشان از آن حرفهای گذشته به ذهن نزدیکتر می رسد.

می فرمایند: اخبار من بلغ نمی خواهد هر روایتی را در باب مستحبات حجّت بکند، و نمی خواهد هر عملی را که«بلغ انّه ذو ثواب» مستحب بکند آنطور که مرحوم آخوند استفاده کردند بلکه یک هدف دیگری دارد و یک غرض دیگری را دنبال می کند، و آن این است که شارع مقدّس برای مستحبات، یک ارزش و اهمیّت خاصّی قائل شده، و علاقه اش به این تعلق گرفته که این مستحبات، از مردم فوت نشود، و این طور نباشد که این مصالح عظیمه ای که در باب مستحبات، آن هم با کثرت مستحبات وجود دارد، از دست مکلّفین فوت شود.

از طرف دیگر ملاحظه کرده که در باب مستحبات، داعی به نقل خیلی وجود نداشته.

در باب واجبات و در باب محرمات، دواعی نقل فراوان بوده و اشخاصی که متعهد بودند که این واجبات و محرمات را از أئمه(علیه السلام) بگیرند و در اختیار نسلهای بعدی بگذارند، اما در باب مستحبات به لحاظ این که یک احکام استحبابیه است، خیلی مورد عنایت واقع نشده است لذا چه بسا روایات ضعیفه دلالت بر استحباب مستحبات می کند. لذا شارع مقدس نه برای این که آن روایات ضعیفه را حجّت قرار بدهد، و نه برای این که هر عملی را که روایت ضعیف دلالت بر استحبابش می کند مستحب بکند، بلکه برای این که این مصالح مستحبات، و مزایایی که در مستحبات وجود دارد، از دست مکلّفین بیرون نرود، و مکلّفین محروم نمانند، یک عنایت و یک تفضّلی در این رابطه اعمال کرده، و آن این است که فرموده: هر کسی ولو یک روایت ضعیفی در نزد او قائم بشود بر این که فلان عمل ثواب دارد، و او آن عمل را برای خاطر رسیدن به آن ثواب انجام بدهد، ما عنایتا این