- مباحث اصول عملیه (اصاله الاشتغال) 1
- مقام اول؛ تردید بین متباینین 2
- درس دویست و بیست و پنجم 2
- اشاره 2
- مجرای اصاله الاشتغال 2
- معلوم بودن جنس تکلیف و مشخص نبودن نوع تکلیف 3
- مراد از علم به تکلیف در قاعدۀ اشتغال 5
- حرمت مخالفت قطعیۀ علم اجمالی 6
- نظر محقق خوانساری(ره) و قمی(ره) در جواز مخالفت قطعیۀ علم اجمالی 7
- پرسش: 10
- اماره بر تکلیف واقعی فعلی 11
- درس دویست و بیست و ششم 11
- اشاره 11
- فروض مختلف در صورت قیام یقین حجت بر تکلیف 12
- علم به قیام حجّت مطابق با واقع 13
- فرق میان اجتماع نقیضین قطعی و اجتماع نقیضین احتمالی 14
- علم به قیام دلیل معتبر شرعی یا عقلی بر تکلیف 15
- علم به قیام حجّت بر تکلیف و عدم ترخیص از ناحیه مولا 16
- جواز مخالفت در صورت وجود حجّت معتبرۀ شرعیۀ علی التکلیف 18
- پرسش: 19
- درس دویست و بیست و هفتم 20
- اشاره 20
- اشکال در ترخیص در ارتکاب همه یا ترک همه اطراف 21
- راه حلّ برای تجویز مخالفت و ترخیص در معصیت 22
- شرط استحقاق عقوبت در صورت مخالفت با تکلیف 23
- راه حل جمع میان حکم ظاهری و واقعی 25
- نسبت ترخیص در ارتکاب و شمول دلیل حرمت در یک مصداق 26
- پرسش: 28
- اشاره 29
- فرق اصاله الحلیه با اصاله البرائه 29
- درس دویست و بیست و هشتم 29
- روایات مورد استناد در اصاله الحلیه 30
- مراد از کلّ شیء فیه الحلال و الحرام 32
- فرق میان احتمالات در روایات 33
- مقصود از حتّی تعرف در روایات 34
- پرسش: 37
- اشاره 38
- درس دویست و بیست و نهم 38
- استدلال به روایت مسعده بن صدقه بر اصاله الحلیه 38
- اشکال در استدلال به روایت مسعده بن صدقه بر اصاله الحلیه 40
- تقدیم اصول دیگر در مصادیق روایت بر اصاله الاحتیاط 40
- نقش فهم عرفی در فهم از روایات 45
- پرسش: 46
- مفاد ادله ترخیص در اطراف علم اجمالی 47
- درس دویست و سی ام 47
- اشاره 47
- بیان صاحب جواهر(ره) در روایت مسعده بن صدقه 50
- استدلال شیخ انصاری(ره) بر عدم جریان استصحاب در اطراف علم اجمالی 52
- راه حل برای دفع تناقض در دلیل استصحاب 53
- مانع از جریان استصحاب در اطراف علم اجمالی برمبنای شیخ(ره) 54
- پرسش: 55
- اشاره 57
- درس دویست و سی و یکم 57
- نظر شیخ(ره) در علت عدم جریان اصول عملیه مطلقا در اطراف علم اجمالی 57
- مراد از یقین در دلیل استصحاب 58
- مراد شیخ انصاری(ره) از یقین در لا تنقض لا یقین بالشک 59
- عدم دلالت غایت بر حکم 61
- قدر جامع برای تناقض در استصحاب 62
- متعلق یقین لاحق برای نقض یقین سابق 63
- شمول شک به اطراف علم اجمالی 64
- پرسش: 66
- اشاره 67
- درس دویست و سی و دوم 67
- کلام محقق نائینی(ره) در تقسیم اصول عملیّه 67
- مقصود از اصول تنزیلیه و فرق آنها با اصول غیر تنزیلیه 69
- مقصود از احراز تعبّد و واقع در اصول تنزیلیه 70
- دلیل بر تنزیلی بودن استصحاب 71
- نقش مخالفت عملیۀ تکلیف واقعی در اصول غیر تنزیلیه 73
- پرسش: 74
- درس دویست و سی و سوم 76
- فرق امارات و اصول تنزیلیه 76
- اشاره 76
- فرق امارات و اصول تنزیلیه در کلام محقق نائینی(ره) 76
- استدلال استاد به تعبد به خلاف در ردّ محقق نائینی(ره) 77
- تفکیک بین متلازمین عادیین و تفکیک بین متلازمین عقلیین 79
- پاسخ محقق نائینی(ره) از اشکال تفکیک متلازمین شرعی، عقلی، عادی 80
- فرق اطراف علم اجمالی و تفکیک بین متلازمین 81
- نقض استاد به فرق اطراف علم اجمالی و تفکیک بین متلازمین 82
- پرسش: 83
- درس دویست و سی و چهارم 84
- اشاره 84
- جریان دو استصحاب متلازم در کلام مرحوم نائینی(ره) 85
- نظر استاد در جریان استصحاب در اطراف علم اجمالی و تفکیک بین متلازمین 86
- عدم سازش احراز تعبدی با احراز وجدانی به خلاف 87
- تفکیک میان مخالفت قطعیه و موافقت قطعیه 89
- علیّت تامه در صورت علم اجمالی نسبت به حرمت مخالفت قطعیه 90
- ترخیص در بعض اطراف علم اجمالی از نظر عرف 91
- پرسش: 92
- اشاره 93
- درس دویست و سی و پنجم 93
- ترخیص در اطراف علم اجمالی از نظر مقام اثبات 94
- استدلال به صحیحه عبد الله بن سنان 95
- اشکال در ترخیص همۀ اطراف با استناد به صحیحۀ عبد الله بن سنان 96
- دلالت روایت مسعده بن صدقه بر ترخیص بعض اطراف 97
- اشکال بر استدلال به روایت مسعده بن صدقه و پاسخ استاد 97
- جریان حکم و تحقق ملاک حکم در همۀ افراد؛ مستفاد از اطلاق و عموم 98
- اثر تعلق قید به ماده یا هیئت 99
- پرسش: 101
- درس دویست و سی و ششم 102
- اشاره 102
- حکم ترخیص ادلۀ حلیت در بعض اطراف 102
- استفادۀ تخییر از انضمام عقل با دلیل لفظی 103
- شمول ادلۀ حلیت به شبهات بدویه و اطراف علم اجمالی 104
- کلام محقق یزدی(ره) در فرق میان مشتبه الحلیه و ادلۀ انقاذ غریق 105
- فرق میان حجّیت دو اماره از باب طریقیت و از راه سببیت 107
- اشکال مرحوم نائینی(ره) و استفادۀ ترخیص از ادلۀ حلیت 107
- تقیید بر اطلاق در باب متزاحمین 108
- پرسش: 110
- درس دویست و سی و هفتم 111
- تخییر؛ مقتضای دلیل و کاشف یا مقتضای مدلول و منکشف 111
- اشاره 111
- احتمالات در خروج مصادیق از تحت عام 112
- ارتباط تخییر با حکم و شباهت آن به باب متزاحمین 115
- کلام نائینی(ره) در عدم جریان تخییر در اصول عملیه نسبت به علم اجمالی 115
- خصوصیات مورد برای حفظ حکم ظاهری 117
- پرسش: 118
- درس دویست و سی و هشتم 119
- اشکالات حضرت امام(ره) بر مرحوم نائینی(ره) در تخییر در اصول عملیه 119
- اشاره 119
- فرق تخصیص افرادی و تخصیص احوالی 120
- دلیل مقید در اطلاق و خروج افراد 121
- عدم هیچکدام از اقسام تخییر در اطراف علم اجمالی 122
- جریان اصول عملیه به نحو تخییر در اطراف علم اجمالی 124
- پرسش: 126
- درس دویست و سی و نهم 127
- تنبیهات اشتغال 127
- اشاره 127
- اشتراک واجب منجّز و معلق در اصل وجوب و فعلیّت وجوب 128
- فرق میان واجب معلق و واجب منجّز 128
- واجب مشروط بنابر نظر مرحوم شیخ(ره) و مشهور 129
- عدم علم اجمالی به تکلیف فعلی با وجود شرط 131
- حکم عقل به لزوم اتیان مقدمه واجب مشروط 133
- پرسش: 135
- درس دویست و چهلم 136
- اشاره 136
- اضطرار به ارتکاب در اطراف علم اجمالی در شبهات تحریمیه و وجوبیه 136
- مبانی مختلف در شرط بودن تکلیف با وجود اضطرار 138
- مراد مشهور از عدم الاضطرار، شرط و قید الفعلیه 140
- وظیفۀ مکلف در صورت شک در تکلیف با وجود اضطرار 141
- فرق میان ارتکاب اطراف علم اجمالی و شک در قدرت 142
- پرسش: 143
- درس دویست و چهل و یکم 144
- اشاره 144
- فرق تحقق اضطرار با شک در قدرت 145
- حکم اضطرار بواحد معین بعد تعلق التکلیف 146
- حکم اضطرار بواحد غیر معین، بعد تعلق التکلیف 148
- ارتکاب حرام واقعی در صورت اضطرار 149
- فرق میان اضطرار بواحد معین با اضطرار بواحد غیر معین 150
- پرسش: 151
- اشاره 152
- درس دویست و چهل و دوم 152
- تکثر مخاطب و عدم انحلال خطاب واحد به متعدد مبتلابه بودن مکلّف از شرائط تنجّز علم اجمالی 152
- قول مشهور در انحلال خطاب واحد به خطابات متعدده 154
- فعلیّت تکلیف، شرط تأثیر علم اجمالی 154
- آثار انحلال خطاب واحد به خطابات متعدده 155
- عدم اثر امر مولی به مکلف 157
- پرسش: 158
- درس دویست و چهل و سوم 159
- اشاره 159
- وظیفۀ مکلف شاک در قدرت بر تکلیف 160
- عدم تلازم میان خطاب متعدد و مخاطب متعدد 160
- ملاحظۀ نوع مخاطبین؛ مصحح خطاب واحد با مخاطب متعدد 162
- اشکال عموم حکم با وجود افراد عاصی و کافر 164
- عدم ممانعت از صحت دستور مولا با علم او به مخالفت اکثر 165
- پرسش: 166
- اشاره 168
- درس دویست و چهل و چهارم 168
- استهجان تکلیف مولا در مکلّف با توجه به قدرت عادیه 169
- اثر ابتلائات و عدم ابتلائات شخصیّه 170
- شک در خروج یک طرف از علم اجمالی 171
- شک در مفهوم عدم ابتلاء و حکم به وجوب احتیاط 172
- تشبیه مورد مبغوض مولا با مسألۀ شک در قدرت و حکم به احتیاط 173
- ردّ تشبیه مورد مبغوض مولا با مسألۀ شک در قدرت توسط استاد 174
- پرسش: 175
- اشاره 177
- درس دویست و چهل و پنجم 177
- استدلال شیخ(ره) به اطلاق ادلۀ محرمات در موارد شک در ابتلاء 178
- حکم عقل بعنوان دلیل مقید لبّی و مجمل در برابر اطلاق 179
- اشکال محقق نائینی(ره) در رجوع به عموم در موارد قدر مشکوک 180
- تقسیم احکام و مقیّدات عقلیه 181
- اشکال در عقلی ضروری بودن استهجان تکلیف در صورت عدم ابتلاء 182
- پاسخ نائینی(ره) به ضروری بودن استهجان تکلیف در صورت عدم ابتلاء 183
- پرسش: 184
- تمسک به اطلاق در مورد شک در شبهه مفهومیه 185
- اشاره 185
- درس دویست و چهل و ششم 185
- فرق مخصص عقلی ضروری و مخصص عقلی نظری 186
- نظر استاد در فرق میان مخصص عقلی ضروری و مخصص عقلی نظری 187
- جدایی مخصّص لفظی از مخصص عقلی 188
- شباهت مخصص عقلی با مخصّص لفظی متّصل 190
- عدم شک در زائد در مخصص ذات مراتب 191
- پرسش: 192
- ابتلاء به معنای وجود محرک در نفس مکلف 193
- درس دویست و چهل و هفتم 193
- اشاره 193
- صحت تمسک به اطلاق در مورد شک در وجود تقیید 194
- لزوم تصریح مولی به محل ابتلا نبودن در موارد مقتضی 195
- کلام محقق نائینی(ره) در تمسک به مطلقات 197
- تفاوت نظر مرحوم آخوند(ره) و محقق نائینی(ره) در تمسک به مطلقات 198
- پاسخ به شباهت مورد وجود مخصص عقلی و نظری با مخصّصات متّصله 199
- پرسش: 201
- شبهۀ غیر محصوره 202
- عدم جواز ترخیص در مخالفت با فرض اجمال مکلّف به 202
- درس دویست و چهل و هشتم 202
- اشاره 202
- حکم عقل به حجیت اطلاق و شمول آن به معلوم بالاجمال 203
- استدلال شیخ انصاری(ره) بر عدم وجوب احتیاط در شبهۀ غیر محصوره 204
- استدلال به اجماع بر عدم وجوب احتیاط در شبهۀ غیر محصوره 206
- روایات مستفاد در شبهۀ غیر محصوره بر عدم وجوب احتیاط 206
- ارتباط وجود حلال و حرام در ماهیت با حکم به حلیت 207
- شبهۀ غیر محصوره تنها مورد صحیحۀ عبد الله بن سنان 208
- پرسش: 210
- اشاره 211
- درس دویست و چهل و نهم 211
- عدم شمول صحیحۀ عبد الله بن سنان به شبهات بدویه 212
- حکم عقلا به ارتکاب در شبهات محصوره و عدم آن در شبهات غیر محصوره 213
- استدلال شیخ به روایت ابی الجارود 213
- مناقشۀ استاد در استدلال به روایت ابی الجارود 214
- تقریب روایت ابی الجارود بر عدم وجوب اجتناب در شبهۀ غیر محصوره 216
- حلیت مشکوک در شبهۀ غیر محصوره، در روایت ابی الجارود 217
- پرسش: 218
- مراد از سوق در روایت ابی الجارود 218
- اشاره 220
- دلیل محقق یزدی(ره) بر عدم وجوب احتیاط در شبهات غیر محصوره 220
- درس دویست و پنجاهم 220
- معنای شبهه غیر محصوره 221
- عدم جمع بین موجبۀ جزئیه و سالبۀ کلیه 222
- خلط بین متعلق اطمینان با متعلق علم در کلام محقق یزدی(ره) 223
- عدم حجّیّت اماره با وجود علم به خلاف 225
- پرسش: 227
- اشاره 228
- ضابطۀ شبهۀ غیر محصوره 228
- درس دویست و پنجاه و یکم 228
- ضابطۀ شبهۀ غیر محصوره از نظر دلیل اجماع 229
- لزوم مراجعه به عرف در فهم معنای شبهۀ غیر محصوره 229
- لزوم اکتفا بر قدر متیقن در دلیل اجماع 230
- ضابطۀ شبهه غیر محصوره طبق روایات 231
- فرق بین روایات و اجماع از نظر ضابطیت شبهه غیر محصوره 233
- ضابطۀ شبهه غیر محصوره از نظر محقق یزدی(ره) 234
- فرق بین روایات و دلیل محقق یزدی(ره) 235
- پرسش: 236
- اشاره 237
- درس دویست و پنجاه و دوم 237
- ضابطۀ محقق نائینی(ره) برای شبهه غیر محصوره 237
- عدم حرمت مخالف قطعیه در شبهه غیر محصوره از نظر محقق نائینی(ره) 239
- لزوم دخول شبهات محصوره در تعریف شبهه غیر محصوره 241
- عدم مانعیت جهل و عجز از فعلیت تکلیف 241
- وجود تمکن مکلف برای ترک منهی عنه در شبهات غیر محصوره 243
- لازمۀ دقّت در متعلقات احکام شرعیه 243
- پرسش: 245
- درس دویست و پنجاه و سوم 246
- اشاره 246
- شک در محصوره بودن یا غیر محصوره بودن شبهه 246
- بررسی ادلۀ عدم وجوب احتیاط در شبهات غیر محصوره 247
- وجود اجماع بر وجوب اجتناب در شبهات محصوره 249
- لزوم اخذ به قدر متیقن از دلیل اجماع 250
- بررسی مخصص عقلی از نظر حکم متصله یا منفصله بودن 251
- پرسش: 252
- درس دویست و پنجاه و چهارم 254
- مقتضای دلیل مرحوم یزدی(ره) در صورت شک در محصوره یا غیر محصوره 254
- اشاره 254
- عدم وجوب احتیاط در شبهه مصداقیه طبق دلیل محقق یزدی 255
- بررسی جواز و عدم جواز وضو با مایع مردد 256
- نتیجه روایات در بحث جواز وضو با مایع مردد 257
- نتیجۀ دلیل محقق یزدی(ره) در بحث جواز وضوی با مایع مردد 258
- نتیجه بیان محقق نائینی(ره) در مسألۀ جواز وضو با مایع مردد 259
- پرسش: 260
- حکم شبهۀ وجوبیه غیر محصوره 262
- درس دویست و پنجاه و پنجم 262
- اشاره 262
- دلیل عدم وجوب شبهه وجوبیه غیر محصوره 263
- حکم ملاقی با احد اطراف نجس معلوم بالاجمال و صور مختلف 264
- عمومیت امارۀ عقلائیه نسبت به شبهات تحریمیه و وجوبیه 264
- دلیل نجاست ملاقی با نجس 266
- استدلال شیخ انصاری(ره) برای نجاست ملاقی با نجس 268
- استدلال شیخ(ره) به روایت جابر برای اثبات نجاست ملاقی نجس 268
- پرسش: 269
- حکم ملاقی با نجس و استدلال شیخ انصاری(ره) 271
- اشاره 271
- درس دویست و پنجاه و ششم 271
- بررسی معنای ظاهر روایت 272
- عدم حرمت ملاقی حرام 272
- معنای تعلیل موجود در روایت 274
- عدم کاشفیت بیّنه دوم با وجود بیّنه اول 275
- کلام محقق خراسانی(ره) درباره ملاقی با نجس معلوم بالاجمال 276
- پرسش: 278
- تفصیل محقق خراسانی(ره) درباره حکم ملاقی با نجس معلوم بالاجمال 279
- درس دویست و پنجاه و هفتم 279
- اشاره 279
- تفصیل محقق خراسانی(ره) درباره ملاقی با نجس معلوم بالاجمال 280
- شرط تأثیر علم اجمالی در تنجّز تکلیف 282
- عدم تکرار در کاشفیت علم اجمالی 284
- اشکال به تفصیل محقق خراسانی(ره) در عدم لزوم اجتناب از ملاقی 284
- ملاک قرار دادن معلوم و منکشف از نظر تقدّم و تأخّر 286
- پرسش: 287
- درس دویست و پنجاه و هشتم 288
- اشاره 288
- اشکال امام راحل(ره) به کلام محقق نائینی(ره) 289
- مرحلۀ تنجّز علم اجمالی و اثر آن 290
- ملاک تقدّم و تأخّر علم اجمالی 290
- ظرف تقدّم علّت بر معلول 291
- لزوم مراعات تقدّم و تأخّر خارجی نه رتبی 292
- مثال برای ملاک قرار دادن تقدّم و تأخّر خارجی 293
- خصوصیت مثال مذکور و عدم ارتباط آن به محل بحث 294
- پرسش: 296
- حکم صورت سوم ملاقی نجس به علم اجمالی 297
- درس دویست و پنجاه و نهم 297
- اشاره 297
- تقدّم اصل سببی بر اصل مسببی 298
- بررسی جریان اصول عملیه در اطراف علم اجمالی در محل بحث 298
- دلیل حکومت اصل جاری در سبب بر اصل جاری در مسبب 300
- عدم تقدّم اصل سببی غیر شرعی بر اصل مسببی 302
- پرسش: 304
- اشاره 305
- درس دویست و شصتم 305
- لازمۀ تبعیت حلیّت و حرمت از طهارت و نجاست 306
- تعارض اصول ششگانه در محل بحث 306
- جریان اصاله الحلیّه در ملاقی 307
- عدم وجود سببیت و مسببیت در باب طهارت 308
- عدم دلیل بر بودن حلیّت از آثار طهارت 309
- عدم دلیل بر جریان اصاله الحلیه در اطراف علم اجمالی در شبهه محصوره 310
- جریان اصاله الطهاره و اصاله الحلیه در ملاقی 311
- پرسش: 312
- درس دویست و شصت و یکم 314
- اشاره 314
- وارد شدن شبهه در صورت قبول کردن مقدمات آن در فرض سوم 315
- ملاک مخالفت عملیه با تکلیف معلوم 316
- بررسی ورود شبهه در صورت حدوث ملاقات بعد از علم اجمالی 316
- حکم فرض چهارم ملاقات با اطراف علم اجمالی 318
- تبعیت طهارت از حلیت 318
- شرط مانعیت خروج از ابتلا نسبت به تأثیر علم اجمالی 320
- پرسش: 321
- درس دویست و شصت و دوم 322
- اشاره 322
- مقام ثانی؛ دوران امر بین اقل و اکثر 322
- تعریف اقل و اکثر ارتباطی 322
- تعریف اقل و اکثر استقلالی 323
- خروج اقل و اکثر استقلالی از موارد علم اجمالی 324
- دخول اقل و اکثر ارتباطی در محل بحث 325
- خارج بودن عنوان مانعیت جزء از محل بحث 326
- مقدمۀ دوم؛ عمومیت مسألۀ اقل و اکثر ارتباطی 326
- عدم فرق بین جنس و نوع و بین طبیعی و افرادش 329
- خروج طبیعی و حصّۀ طبیعی از محل بحث از نظر محقق عراقی(ره) 329
- خروج مثال محقق عراقی از محل بحث 330
- پرسش: 331
- اشاره 333
- بررسی جریان اصل در صورت شک در جزئیت شیء 333
- درس دویست و شصت و سوم 333
- تفصیل بین برائت عقلیه و شرعیه 334
- مرکب حقیقی و لازمۀ آن 334
- مرکبات اعتباریه و فرق آن با مرکبات حقیقیه 335
- مرکبات اعتباریه از نظر مقام اتیان با مقام امر 337
- رابطۀ امر متعلق به مرکب با اجزاء مرکب 338
- عدم وجوب غیری مقدمات داخلیه در مرکب اعتباری 339
- مغایرت بین مرکب و اجزاء آن 340
- پرسش: 341
- درس دویست و شصت و چهارم 342
- اشاره 342
- اشتراک مرکب با اجزاء در تعلق امر 342
- تبعّض امر نسبت به اجزای مرکب 343
- مقتضای مراجعه به وجدان در صورت تعلق امر به مرکب 344
- عدم ارتباط ما نحن فیه به بحث صحیح و اعم 345
- بررسی جریان برائت عقلیه در شک در جزئیت شیء 346
- عدم وجود علم اجمالی در اقل و اکثر 347
- پرسش: 349
- عدم تغایر دوران بین اقل و اکثر با دوران بین متباینین 350
- اشاره 350
- درس دویست و شصت و پنجم 350
- تشابه مرکبات اعتباریه با مرکبات حقیقیه 351
- معنای مرکب اعتباری در محل بحث 352
- لزوم احتیاط به جمع بین اقل و اکثر نه اتیان به اکثر 353
- معنای تباین بین اقل و اکثر از نظر صاحب حاشیه 354
- لزوم جمع بین اقل و اکثر برای حصول احتیاط 355
- فرق بین ماهیت لا بشرط قسمی با لا بشرط مقسمی 356
- عدم تغایر مقسم با اقسام خودش 357
- پرسش: 357
- وجود تقابل عدم و ملکه بین ماهیت بشرط شیء و بشرط لا 358
- اشاره 358
- درس دویست و شصت و ششم 358
- معنای لا بشرط مقسمی 360
- وجود قدر جامع در صورت تقابل عدم و ملکه 360
- قدر جامع بین ماهیت بشرط شیء و ماهیت بشرط لا 361
- وجود تقابل واقعی بین عدم و ملکه و لازمه آن 362
- جریان احتیاط عقلی در عدم و ملکه 364
- وجود قدر جامع بین متضادین 364
- پرسش: 366
- درس دویست و شصت و هفتم 367
- اشاره 367
- عدم انحلال علم اجمالی در شک در اقل و اکثر ارتباطی 367
- عدم تصور اعدام متعدده برای یک شیء 368
- امکان تصور عقوبت برای ترک واجب غیری 370
- دو طریق ترک مأمور به از نظر اجرای برائت و ترتب عقوبت 371
- عدم ارتباط برائت عقلیه به مسألۀ عقوبت 372
- پرسش: 374
- درس دویست و شصت و هشتم 375
- اشکال اجرای برائت در اقل و اکثر ارتباطی با توجه به مراتب امتثال 375
- اشاره 375
- مقتضای قاعده اشتغال یقینی و لزوم برائت یقینیه در مقام 377
- محدودۀ قاعده لزوم برائت یقینیه در صورت اشتغال یقینی 378
- تغایر علم اجمالی با علم تفصیلی در ما نحن فیه 379
- عدم وجود علم اجمالی در شک در اقل و اکثر ارتباطی 380
- عدم امکان اجرای برائت در صورت احتمال ارتباط جزء مشکوک با سایر اجزاء 381
- اجرای قاعده قبح عقاب بلا بیان در صورت شک در ارتباطیت 382
- پرسش: 383
- لازمۀ تغایر اقل و اکثر نسبت به اجرای برائت 384
- درس دویست و شصت و نهم 384
- اشاره 384
- فرق اقل و اکثر استقلالی و ارتباطی از نظر اجرای برائت عقلیه 385
- عدم تغایر صوری اقل و اکثر 386
- لزوم خلف از اجرای برائت عقلیه در مقام از نظر محقق خراسانی 387
- لزوم محالیت از اجرای برائت در محل بحث از نظر محقق خراسانی 389
- امتناع انحلال علت به واسطه معلول 390
- پرسش: 390
- اشاره 392
- درس دویست و هفتادم 392
- مبنای اشکالات ثلاثه اجرای برائت 392
- وجود علم تفصیلی و شک بدوی در محل بحث 393
- انکار وجوب غیری مقدمه واجب 393
- تبعیت اوامر و نواهی از مصالح و مفاسد و ارتباط آن به محل بحث 395
- کیفیت تصویر مصلحت در مأمور به 396
- لزوم احتیاط در اقل و اکثر ارتباطی 397
- منشأ تبعیت اوامر و نواهی از مصالح و مفاسد 398
- پرسش: 399
- عدم علم به تحقق مأمور به با اتیان به اقل 400
- اشاره 400
- درس دویست و هفتاد و یکم 400
- راههای خروج از ارادۀ جزافی نسبت به خداوند 401
- وجود مصلحت در شیء علت تعلق امر به آن 403
- عدم لزوم اتیان به مشکوک برای علم به حصول غرض مولا 405
- پرسش: 407
- درس دویست و هفتاد و دوم 408
- عدم حصول قصد تقرّب با اتیان اقل 408
- اشاره 408
- لازمه شک در مقرّبیت اقل 409
- خصوصیت عمل عبادی 410
- عدم دلیل بر لزوم قصد تقرّب 410
- عدم وجوب غیری اقل 411
- نتیجۀ بحث اجرای برائت در باب اقل و اکثر ارتباطی 412
- تفصیل بین علیّت تامه علم اجمالی و اقتضای آن برای لزوم موافقت قطعیه 414
- پرسش: 415
- عدم جریان برائت شرعیه در اقل و اکثر ارتباطی 416
- اشاره 416
- درس دویست و هفتاد و سوم 416
- اشکال رفع وجوب نفسی اکثر با حدیث رفع 418
- فرق بین اقل و اکثر از نظر اجرای برائت 419
- عدم مجعولیت شرعی جامع بین اقل و اکثر 420
- عدم جریان اصل در اقل به خاطر عدم فایده آن 421
- کفایت فائده ما برای اجرای اصل 422
- پرسش: 423
- جریان برائت شرعیه نسبت به اکثر 424
- اشاره 424
- درس دویست و هفتاد و چهارم 424
- شرط جریان حدیث رفع(شرعی بودن مرفوع) 425
- شرعی بودن جزئیت به اعتبار منشأ انتزاع 426
- لزوم معارضه در صورت رفع منشأ انتزاع اکثر 427
- طرح حدیث رفع نسبت به وجوب غیری جزء مشکوک 428
- عقلی بودن وجوب مقدمه 429
- لازمه سببیت شرعی(تأخّر مسبب از سبب) 430
- پرسش: 431
- اشاره 433
- بررسی جریان حدیث رفع در رابطه با وجوب غیری مقدمی جزء مشکوک 433
- درس دویست و هفتاد و پنجم 433
- تشابه محل بحث به مسألۀ ملاقی و ملاقی 434
- لازمۀ عدم جریان برائت عقلیه، عدم برائت شرعیه 436
- فرق بین مقتضی بودن علم اجمالی و علت تامه بودن آن 437
- کلام محقق اراکی(ره) نسبت به علیّت تامۀ علم اجمالی 438
- تصوّر اطلاق و تقیید بین حدیث رفع و دلیل جزئیت جزء 440
- پرسش: 441
- مقیّد بودن حدیث رفع نسبت به اطلاق دلیل جزئیت جزء 442
- اشاره 442
- درس دویست و هفتاد و ششم 442
- لزوم هم رتبه بودن مقیّد و مطلق 443
- عدم تصور تناقض بین دو شیء مقدّم و مؤخّر 444
- عدم هم رتبه بودن حکم ظاهری با حکم واقعی 445
- بررسی معنای تأخّر جهل از واقعیت 446
- عدم قصور حکم واقعی از هم رتبه بودن با حکم ظاهری 447
- پرسش: 448
- اجرای برائت در دوران بین مطلق و مشروط، نوع و جنس و طبیعی و فرد 450
- اقل و اکثر در مطلق و مشروط 450
- درس دویست و هفتاد و هفتم 450
- اشاره 450
- عدم جریان برائت عقلیه در مقام از نظر محقق خراسانی(ره) 452
- دلیل مرحوم آخوند(ره) بر عدم جریان برائت در محل بحث 453
- بررسی نسبت کلی طبیعی به افراد 454
- تعدد حصص کلی طبیعی برحسب تعدد افراد 455
- حقیقت معنای کلی طبیعی 456
- پرسش: 458
- معنای«نسبه الطبیعی الی الافراد کنسبه الاباء الی الاولاد» 459
- درس دویست و هفتاد و هشتم 459
- اشاره 459
- بررسی جامع بین افراد طبیعی 460
- جریان برائت عقلیه در باب مطلق و مشروط، نوع و جنس و طبیعی و فرد 462
- کلام محقق نائینی(ره) در اجرای برائت در باب نوع و جنس 463
- مدار بودن عقل برای امور عقلیه 464
- عدم تغایر تمام انواع و اجناس با همدیگر 464
- لازمۀ احتیاط در صورت عدم جریان برائت عقلیه در نوع و جنس 465
- پرسش: 466
- جریان برائت شرعیه و عقلیه در اقل و اکثر در شرایط طبق انحلال 467
- اشاره 467
- درس دویست و هفتاد و نهم 467
- عدم جریان برائت شرعیه طبق قول به عدم انحلال در باب اقل و اکثر اجزاء 468
- عدم تفاوت بین شرایط با نوع و جنس از نظر اجرای برائت شرعیه 469
- مبحث اقل و اکثر در اسباب و محصّلات 470
- مثال اقل و اکثر در سبب و محصّل عادی و عقلی 471
- مثال اقل و اکثر در سبب و محصّل شرعی 471
- تفصیل بین مسبّب دفعی الحصول و تدریجی الحصول از نظر اجرای برائت 472
- خروج تفصیل محقق عراقی(ره) از محل بحث 473
- پرسش: 474
- احتمالات دیگر محل بحث 474
- اشاره 476
- درس دویست و هشتادم 476
- جریان قاعده اشتغال در اقلّ و اکثر در اسباب و محصّلات 476
- مجرای قاعده اشتغال 477
- جریان برائت در مقام، طبق اثبات نهی از ضد عام 479
- اتحاد مرکبات از نظر وجود و عدم 480
- پرسش: 482
- جریان برائت، طبق اثبات نهی از ضد عام و تعدد اعدام 483
- درس دویست و هشتاد و یکم 483
- اشاره 483
- تبعیت نهی از ضد عام از امر، در سعه و ضیق 484
- جریان قاعده اشتغال در مقام 485
- تفصیل بین اقتضاء علم اجمالی و علیت تامّه آن برای وجوب احتیاط 486
- تفصیل بین اسباب عقلیه و عادیه و اسباب شرعیه 487
- توضیح اسباب و محصّلات شرعیه 488
- پرسش: 489
- اقل و اکثر در شبهات موضوعیه بررسی جریان برائت عقلیه در اسباب و محصلات شرعیه 490
- اشاره 490
- درس دویست و هشتاد و دوم 490
- بررسی جریان برائت شرعیه در اسباب و مسببات شرعیه 491
- مقتضای حکومت عقل در اسباب و مسببات 492
- عدم حجیت اصل مثبت در باب اصاله البرائه شرعی 493
- لزوم احراز تمامیت سبب برای تحقق مسبب 493
- اقل و اکثر در شبهات موضوعیه 494
- مثال برای اقل و اکثر در شبهات موضوعیه 495
- پرسش: 497
- مثالهای مرحوم شیخ(ره) برای اقل و اکثر ارتباطی در شبهات موضوعیه 498
- اشاره 498
- درس دویست و هشتاد و سوم 498
- مراد از طهور در عبارت شیخ 499
- عنوان اقل و اکثر استقلالی در شبهات موضوعیه 501
- اجرای برائت در شبهات موضوعیه در اقل و اکثر استقلالی و ارتباطی 502
- اقوال موجود در شبهات موضوعیه در اقل و اکثر استقلالی و ارتباطی 502
- عدم جریان برائت شرعیه در شبهات موضوعیه 503
- پرسش: 505
- درس دویست و هشتاد و چهارم 506
- اشاره 506
- دلیل تفصیل بین اقل و اکثر استقلالی و ارتباطی از نظر اجرای برائت 506
- خصوصیت عام استغراقی از نظر انحلال حکم 507
- اجرای برائت در شبهه موضوعیه در اقل و اکثر استقلالی 508
- خصوصیت عام مجموعی از نظر انحلال حکم 508
- مقتضای بررسی معنای بیان در قاعده قبح عقاب بلا بیان 509
- عدم اتمام حجّت با بیان کبرای قیاس فقط 510
- بررسی شبهه موضوعیه در اقل و اکثر ارتباطی 511
- بررسی وظیفۀ شاکّ در صورت تعلّق حکم به طبیعت 512
- پرسش: 513
- اشاره 514
- درس دویست و هشتاد و پنجم 514
- وظیفۀ مکلّف در صورت ترک جزء غفلتا 514
- اشتراک جزء بین حال توجه و غفلت از نظر مرحوم شیخ(ره) 515
- دلیل مرحوم شیخ(ره) بر بطلان عمل فاقد جزء در صورت غفلت 516
- بررسی کلام مرحوم شیخ(ره) از نظر مقام ثبوت و مقام اثبات 517
- طریقۀ شمول تکلیف نسبت به غافل 518
- بطلان ملازمه ثبوتی بین جزئیت جزء در حال عمد و غفلت 518
- اجرای اصاله البرائه از وجوب جزء در حال غفلت 519
- پرسش: 520
- اشاره 522
- رفع تکلیف از غافل در حال غفلت 522
- درس دویست و هشتاد و ششم 522
- وظیفۀ غافل از نظر میرزای شیرازی(ره) 523
- طریقۀ شمول تکلیف نسبت به غافل از نظر مقرر کلام شیخ(ره) 525
- لزوم تحریک و منبعث شدن از تکلیف 526
- عدم ترتب فایده بر تکلیف مستقل نسبت به غافل 527
- پرسش: 529
- اجرای برائت در جزء منسی در عبادت 530
- اشاره 530
- درس دویست و هشتاد و هفتم 530
- تفصیل بین نسیان فی بعض الوقت و مستوعب وقت از نظر اجرای برائت 531
- تمسّک به استصحاب در بعضی از موارد نسیان جزء 532
- عدم مجال برای اجرای اصل با وجود اطلاق 533
- بررسی تفصیل محقق نایینی(ره) در مورد عدم اجرای اصل با وجود اطلاق 534
- بررسی مبانی موجود از نظر اجرای برائت و قاعده اشتغال 535
- عدم اتصال زمان شک و یقین در استصحاب در محل بحث 537
- پرسش: 538
- درس دویست و هشتاد و هشتم 539
- اخلال به جزء در حال غفلت و نسیان 539
- اشاره 539
- بررسی ادلۀ اجتهادیه در محل بحث 540
- مقتضای اطلاق دلیل مرکب 541
- بررسی ادلۀ وارده در باب صلاه از نظر اطلاق و عدم آن 542
- لازمۀ تبعیت حکم وضعی از حکم تکلیفی 543
- بررسی ادلۀ وارده در باب جزئیت اجزا 543
- ارشادی بودن ادلۀ داله بر جزئیت اجزای عمل 544
- عدم تفاوت اوامر ارشادیه و مولویه از نظر عدم توجه به غافل 545
- پرسش: 547
- لازمۀ اطلاق دلیل جزئیت 549
- درس دویست و هشتاد و نهم 549
- اشاره 549
- تصوّر مولوی بودن وجوب اجزا 550
- حکم عقلی ضروری و عقلی غیرضروری و خصوصیت آن 551
- عدم تکلیف غافل از نظر حکم عقلی غیرضروری 553
- عدم تفاوت بین احکام عقلیه ضروریه و غیرضروریه 554
- لازمۀ قرار گرفتن حکم وضعی در طول حکم تکلیفی 555
- پرسش: 557
- اشاره 558
- درس دویست و نودم 558
- استفاده کردن اطلاق دلیل از مادۀ امر 558
- تبعیت مصالح و مفاسد از اوامر و نواهی 559
- تفکیک ماده و هیئت: اختصاص هیئت به غیرغافل و دخالت مطلقۀ تامه برای ماده 561
- عدم لزوم تصوّر انحلال در خطابات عامه 562
- وظیفۀ مکلف در موارد ابهام در جزئیت 564
- بررسی مفاد حدیث رفع نسبت به جزء منسی 565
- پرسش: 566
- بررسی استمداد از حدیث رفع برای جبران جزء منسی 567
- اشاره 567
- درس دویست و نود و یکم 567
- عدم تغایر مرکبات اعتباریه با اجزای آنها 568
- بررسی معنای تخصیص و تقیید از نظر حقیقت و مجازیت 570
- معنای تخصیص از نظر محققین، استعمال در معنای عمومی 570
- فرق بین تخصیص و تقیید به دلیل اولی و به دلیل ثانوی 571
- خصوصیت معنای کلمۀ رفع 572
- معنای رفع خطا و نسیان 573
- معنای تعلق رفع به منسی 574
- پرسش: 575
- مراد از تعلّق رفع به نسیان، در حدیث رفع 576
- اشاره 576
- درس دویست و نود و دوم 576
- مراد از رفع النسیان 578
- متعلق نسیان: طبیعت یا وجود یا عدم 581
- مراد از نسیان به وجود سوره یا به طبیعت سوره 582
- پرسش: 583
- درس دویست و نود و سوم 584
- اشاره 584
- اطلاق مقتضای دلیل جزئیت 584
- عدم قدرت حدیث رفع در برداشتن جزئیت در حال نسیان 585
- نقد استاد بر مسألۀ عدم قدرت حدیث رفع در برداشتن جزئیت در حال نسیان 586
- کلام دیگر مرحوم اراکی(ره) در هدف از رفع جزئیت 587
- بیان مرحوم آخوند(ره) در رابطۀ با حدیث رفع 588
- بیان استاد در مورد نظریه مرحوم آخوند(ره) دربارۀ حدیث رفع 589
- نفی جزئیت قبح عقاب بلا بیان در حال غفلت 591
- جواب مقایسۀ حدیث رفع با اطلاق دلیل جزئیت 591
- پرسش: 592
- اشاره 593
- درس دویست و نود و چهارم 593
- امکان تصور نقیصه از نظر عقل و خصوصیت مرکبات اعتباریه 593
- حکم زیادۀ عمدی و سهوی در مأمور به 593
- تصور زیاده در مأمور به از نظر عقل 595
- نظر عرف در باب زیاده در مأمور به 595
- مقدمۀ اول: لزوم هم سنخ بودن زائد با مزید فیه 596
- کلام محقق اراکی(ره) در رابطه با زیاده در مأمور به 596
- مقدمۀ دوم: لزوم حد داشتن مرکبات 598
- مقدمۀ سوم: نحوۀ اعتبار اجزاء مرکب 598
- فرق بین لحاظ عدم زیاده و لحاظ نکردن زیادی 599
- پرسش: 601
- درس دویست و نود و پنجم 602
- انواع تصوّر جزئیت در مقام اعتبار از نظر محقق اراکی(ره) 602
- اشاره 602
- خصوصیت نوع سوم نسبت به دو نوع دیگر 603
- عدم امکان تصور نوع دوم از انحاء تصور جزئیت 605
- خروج مقام اعتبار از مقام تصوّر زیادی در مأمور به 606
- پرسش: 608
- فهرست مطالب 609
- فهرست درسها 629
پس ملاقی که جنبه سببیت دارد، اصاله الطهاره در آن جاری نیست، روی هردو مبنا.
حالا که جاری نشد، دیگر چرا در ملاقی جریان پیدا نکند؟ دست خارج از دایره علم اجمالی بود، یک ملاقاتی با قطعۀ یمین کرده و چون قطعۀ یمین تفصیلا، معلوم النجاسه نبوده، اینجا شک پیدا می شود که«هل الید نجسه أم لا»، اینجا باید اصاله الطهاره در ید ملاقیه جریان پیدا کند، بدون این که هیچ مانعی در اینجا تصور کنیم. آیا این راهی که در اینجا ذکر شده درست است یا نه؟
دلیل حکومت اصل جاری در سبب بر اصل جاری در مسبب
اینجا به یک مقدمه که البته یک بحث کلی است، و تفصیلش هم در باب استصحاب باید روشن شود، اجمالا اشاره می کنیم. این که شما به صورت یک ضابطه و به صورت یک قاعدۀ کلّی می گویید: اصل جاری در سبب حاکم بر اصل جاری در مسبب است، این از کجا آمده؟ دلیل بر این حرف چیست؟ آیه و روایتی آمده گفته: اصل جاری در سبب، حاکم بر اصل جاری در مسبب است که لازمه اش این باشد که ما به اطلاق این آیه و روایت اخذ کنیم و هرکجا مسألۀ سببیت و مسببیتی مطرح بود، بگوییم: اصل جاری در سبب، حاکم بر اصل جاری بر مسبب است؟ آیا آیه ای این مطلب را گفته؟ روایتی این مسأله را بیان کرده؟ یا این که این یک ملاک دیگری دارد که ما باید روی آن ملاک تکیه کنیم، و ببینیم آن ملاک کجا جریان دارد، و کجا جریان ندارد. هرکجا یک کلمه سبب و مسببی دیدیم، فوری بگوییم: اصل جاری در سبب، حاکم بر اصل جاری در مسبب است بلکه باید ببینیم آن ملاک در آن وجود دارد یا نه؟
ملاک این مطلب این است که استصحاب(این بحث بیشتر در استصحاب مطرح می شود) گاهی در احکام جریان پیدا می کند، گاهی در موضوعات جریان پیدا می کند.
اگر استصحابی در موضوع جریان پیدا کرد، خود موضوع را که شارع نمی تواند حکم به ابقائش کند. شارع که در عالم تکوین نمی خواهد حکم به ابقاء موضوع بما موضوع داشته باشد. شارع در عالم تعبّد حکم به ابقای این موضوع می کند. اگر ابقا بخواهد تعبّدا تحقق پیدا کند، لازمه اش این است که یک اثر شرعی بر این موضوع در حال ابقا مترتب شده باشد، که ابقای تعبّدی این موضوع، به لحاظ آن اثر شرعی مترتّب بر این موضوع باشد، و الاّ اگر اثر شرعی بر یک موضوعی بار نشود، یک موضوعی در شریعت محکوم به حکمی نباشد، معنای این که شارع بفرماید: «احکم ببقائه تعبّدا» این چه معنایی می تواند