سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 14 صفحه 106

جواب دو بار تکرار شده است، آن هم تکراری که تصریح به آن نشده است. جزا در الاّ مقدر است. نفرموده است: «الا لا یجب علیه الوضوء.» شما«لا یجب علیه الوضوء» را از سیاق کلام استفاده می کنید و الاّ به آن، تصریح نشده است. امّا روی معنای ایشان، هم تکرر پیدا کرده است و هم با صراحت تکرر پیدا کرده است امّا روی معنای شیخ اگر تکرری باشد، تکرر تقدیری است. روی معنای ایشان، تکرر تصریحی است، بدون اینکه هیچ گونه تقدیری در اینجا وجود داشته باشد. لذا آن اشکالی که ایشان به مرحوم شیخ داشتند، بنحو شدیدتر و بالاتر، به خود ایشان وارد است. در نتیجه این معنا که جملۀ«فانّه علی یقین من وضوئه» را جزاء در قضیۀ شرطیه بدهیم، به طور کلی ناتمام است.

پرسش:

1 - اشکال عدم امکان اخذ نتیجه القیاس به عنوان صغرای قیاس را تقریب کنید.

2 - چرا طبق معنایی که محقق نایینی(ره) نسبت به روایت دارند، نمی توان از روایت، قاعده کلیه استفاده کرد؟

3 - طریقه استدلال در محاورات عقلا چند نوع است؟

4 - دلیل لزوم تکرار جواب امام(علیه السلام) را طبق معنای محقق نایینی از روایت استصحاب بیان کنید.