سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 14 صفحه 407

درس چهارصد و هفدهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

بحث در این بود که با ملاحظۀ اینکه یقین و شک در دلیل لا تنقض، موضوعیّت دارد، در موارد امارات و طرق معتبره چگونه باید استصحاب را جاری بکنیم؟ دو راه تا به حال ذکر شد که هیچ کدام نتوانست این اشکال را حل بکند. لکن یک راهی سیدنا الاستاذ الامام(ره) بیان فرموده اند که با تقریب و توضیحی که من عرض می کنم، می تواند مسأله را روشن بکند. بیان ایشان با آن کیفیتی که ذکر کرده اند، از استحکام برخوردار نیست امّا به این تقریبی که من عرض می کنم و بیان ایشان را توضیح می دهم، فکر می کنم که راه خوبی باشد، مخصوصا با شواهدی که دارد.

بیان امام(ره) برای اجرای استصحاب در موارد طرق و امارات

ما وقتی که«لا تنقض الیقین بالشک» را به لحاظ تعبیر به نقضی که در این عبارت شده، معنا می کردیم، گفتیم که نقض به خود یقین اضافه می شود و ارتباط با خود یقین دارد و