سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 14 صفحه 456

درس چهارصد و بیست و سوم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

بحث در جواب از شبهه عبائیه بود. یک جواب امام بزرگوار و مرحوم محقق نائینی(اعلی اللّه مقامهما) داده اند به این صورت که استصحاب، جریان پیدا می کند و در عین حال، ملاقی، محکوم به نجاست نیست برای اینکه اگر بخواهد محکوم به نجاست بشود، باید روی پایۀ اصل مثبت، نجاست را ثابت بکند و چون اصل مثبت برخلاف تحقیق است، لذا استصحاب، نجاست را اثبات نمی کند. این یک جواب بود که جواب حقیقی این شبهه هم همین جواب است، لکن دو جواب دیگر داده شده است:

انکار کلی بودن استصحاب در شبهۀ عبائیه از نظر محقق نائینی(ره)

یکی از این دو جواب را مرحوم محقق نائینی در یکی از دوره های بحث اصولشان، ذکر کرده اند. ایشان فرموده اند: به این نحوی که شبهه در این مسألۀ عبا، مطرح شده، اصلا این مسأله و این موضوع ربطی به استصحاب کلی ندارد. چون بحث ما در استصحاب،