سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 14 صفحه 506

درس چهارصد و بیست و نهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

شبهه ای در جریان استصحاب در کلی قسم ثالث بود که از این شبهه، جوابی داده شده بود و جواب مورد مناقشه واقع شده بود. خلاصۀ مناقشه این بود که ما از آیه ای که در باب وضو وارد شده است و مشتمل بر دو قضیۀ شرطیه است، نمی توانیم استفاده بکنیم که موضوع در قضیۀ شرطیۀ اولی، مقیّد به عدم وجود موضوع در قضیۀ شرطیۀ ثانیه است. و آیۀ شریفه را به«ان جائک زید فاکرمه و ان جائک عمرو فاهنه» تشبیه کردند که هیچ ارتباطی بین این دو قضیۀ شرطیه نیست. مجیء زید، مقیّد به عدم مجیء عمرو نیست و مجیء عمر هم مقیّد به عدم مجیء زید نیست. آیۀ شریفه هم همین طور است.

آیا این مناقشه وارد است یا وارد نیست؟

عدم تشابه آیه وضو به قضیۀ«ان جائک زید فاکرمه...»

به نظر می رسد که این مناقشه وارد نیست. در قضیۀ«ان جائک زید فاکرمه و ان جائک