سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 111

درس چهارصد و پنجاه و سوم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

سیدنا الاستاذ الاعظم الامام«مد ظله» اشکالی در استصحاب شرایع سابقه فرمودند، بعد از آن که ایشان استصحاب عدم نسخ را در شریعت خودمان مفروغ عنه و مسلم الجریان دانستند. آن اشکال این بود که درست است که احکام برطبق قضایای حقیقیه روی افراد بطور عموم ثابت شده است، اعم از افراد محققه الوجود، و افراد مقدره الوجود، لکن این منافات ندارد که یک عنوانی اخذ شده باشد، که آن عنوان قابل انطباق بر ما نباشد، و ما مشمول آن عنوان قرار نگیریم.

اگر حکم روی چنین عنوانی قرار داده شد، و یا لااقل ما احتمال این معنا را دادیم که حکم روی آن عنوان وضع شده است، دیگر یقین به ثبوت حکم نداریم، قضیۀ متیقنه، در رابطۀ با ما دربارۀ ثبوت حکم وجود ندارد و ما نمی توانیم استصحاب بکنیم، چون الآن راهی برای تشخیص عناوینی که در تورات واقعی و در انجیل واقعی حکم روی آنها بار شده است، نداریم، بخاطر این که این تورات فعلی محرّف و غیرقابل استناد است و