سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 166

درس چهارصد و پنجاه و نهم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

عدم ترتب آثار شرعیه بنابر معانی دو گانۀ«لا تنقض»

سیدنا الاستاذ الاعظم حضرت امام«مد ظله العالی» دو امر فرمودند که یکی از دو امر، ملاحظۀ حال یقین بود. در موارد یقین انسان یقینهای متعدد دارد، و هر یقینی برای متعلق خودش، و ترتّب آثار بر متعلق، بالاستقلال طریقیت دارد.

در امر دوم معنای«لا تنقض الیقین بالشک» مطرح بود. دو احتمال بر معنای«لا تنقض» جریان داشت: یکی«لا تنقض المتیقن بالمشکوک فیه»، معنای«لا تنقض المتیقن» ترتیب آثار متیقن است، ترتیب احکام شرعیه متیقن است، البته در جایی که استصحاب در موضوع جریان پیدا می کند، که محل بحث ما نیز همینطور است. احتمال دیگر در «لا تنقض» این بود که به خود یقین اصالت داده باشد، یقین«بما هو یقین، و بما هو امر محکم» نباید نقض بشود به شکّی که دارای استحکام و دارای ابرام نیست. و روی این معنا در حقیقت«لا تنقض» می خواهد شما را در زمان شک تعبدا واجد صفت یقین بکند،